“നീയും ബെന്നിയും നിലാവത്ത് ആ ആൽച്ചുവട്ടിൽ നിക്കുന്ന സപ്നമാ ഞാൻ കണ്ടത്…അതും വെളുക്കാറായപ്പം! എനിക്കാണെങ്കി വല്ലാതങ്ങ് പേടിയാകുവേം ചെയ്തു…”
ജെന്നിഫറിന്റെ സകല രോമകൂപങ്ങളും എഴുന്നേറ്റു നിന്നു അത് കേട്ടപ്പോൾ. ഉള്ളിൽ നിന്ന് അഗ്നിസ്ഫുലിംഗങ്ങൾ ചിതറി വീഴാൻ തുടങ്ങി.
ഈശോയെ…!
അവൾ സ്വയമറിയാതെ ഉരുവിട്ടു.
സത്യമായ കാര്യമാണല്ലോ മമ്മി സ്വപ്നമായി കണ്ടത്!
രാത്രി നിറയെ നിലാവിന്റെയും നിഴലുകളുടെയും ചിത്രപ്പണികളായിരുന്നു.
കാറ്റ് നിറയെ കുളിരുള്ള സുഗന്ധം.
ജെന്നിഫർ ക്ളോക്കിലേക്ക് നോക്കി.
പതിനൊന്നാകാൻ അഞ്ച് മിനിറ്റ്.
അവൾ കിടക്കയിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു.
പിൻവാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി.
നിലാവിലൂടെ നടന്നു.
കാറ്റുകൊണ്ടുവന്ന പാരിജാതത്തിന്റെ മണം ഓരോ ചുവടിലും കൂടിക്കൂടി വരുന്നത് പോലെ അവൾക്ക് തോന്നി. വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് അതേ പിൻവാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങുമ്പോൾ താൻ ധരിച്ചത് നീലനിറമുള്ള ബ്ലൗസും പാവാടയുമായിരുന്നെങ്കിൽ ഇന്നത് വെള്ള നിറമുള്ള നൈറ്റ് ഗൗൺ.
വ്യത്യാസം അതുമാത്രം.
അകലെ നിന്നെ അവൾ ശരത്ത് നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു.
അവന്റെ ഉടുപ്പും വെള്ള നിറമായിരുന്നു.
“മാം…”
അവൻ പതിയെ വിളിച്ചു.
“മോനൂ…”
അവൾ ശബ്ദമമർത്തി വിളി കേട്ടു.
നൈറ്റി വൃത്തിയായി ധരിച്ചിരുന്നെങ്കിലും മുൻഭാഗത്തെ സിബ്ബ് അൽപ്പം തുറന്നു കിടന്നിരുന്നു. ഓരോ ചുവടിലും അവളുടെ വലിയ കൊഴുത്ത മുലകൾ മുമ്പോട്ട് തെറിച്ച് അനങ്ങുന്നത് അവൻ കണ്ടു. ശരത്തിന്റെ ഹൃദയം ഉച്ചത്തിൽ മിടിയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. വരും നിമിഷങ്ങളിൽ സംഭവിക്കാൻ പോകുന്ന സാമ്യമില്ലാത്ത സുഖത്തിന്റെ ഓർമ്മയിൽ അവന്റെ ശരീരം മുഴുവൻ ത്രസിച്ചു പൊങ്ങി. ഇതുവരെയും സംഭവിക്കാത്തത്ര ദൃഢതയിൽ കുണ്ണ തരിച്ചുപൊങ്ങി കുത്തിയുയർന്നു. അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ ആ അവയവം ഇരുമ്പുകമ്പിക്ക് തുല്യമായി.
ജെന്നിഫർ താളത്തിൽ സാവധാനം നിലാവിലൂടെ തന്നെ സമീപിക്കുന്നത് നോക്കി നിൽക്കെ, മുമ്പോട്ട് ഓടിച്ചെന്ന് അവളെ അമർത്തിപ്പുണർന്ന് മുമ്പോട്ട് പൊങ്ങി തെറിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന വലിയ മുലകൾ രണ്ടും തന്റെ നെഞ്ചിലേക്കമർത്താൻ അവൻ കൊതിച്ചു.
ശരത്തിന്റെ വായ് തുറന്നിരുന്നു, ഒരഭൗമ സൗന്ദര്യബിംബം പോലെ അവൾ ആലിൻചുവട്ടിൽ ചുവട്ടിൽ നിൽക്കുന്ന തന്നെ സമീപിച്ചപ്പോൾ.
ഷോട്ട്സിനു മുകളിൽ കുത്തിക്കീറി വെളിയിൽ വരാൻ അക്ഷമയായി പൊങ്ങി നിൽക്കുന്ന കുണ്ണ മറയ്ക്കാൻ അവനൊരു ശ്രമവും നടത്തിയില്ല.
സ്മിതക്കുട്ടി എപ്പഴാ കേട്ടോ വായിക്കാൻ നേരം കിട്ടിയത് .ഒരു പ്രണയവും കാമവും കലർന്ന ഒരു കെമിസ്ട്രി രൂപപ്പെടുത്താൻ തനിക്ക് കഴിഞ്ഞു വെരി ഗുഡ്.
ആ രാത്രിയുടെ യാമങ്ങൾ അവസാനിക്കരുതെ എന്ന് തോന്നി.
‘ ചിത്രശലഭത്തിന്മേൽ നാവു കൊണ്ടു ചിത്രം വരച്ചു എന്നു വർണ്ണിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു’
ഇത് എന്നെ ഉദ്ദേശിച്ചു താങ്ങിയതാണ്…
എന്നെ തന്നേ ഉദ്ദേശിച്ചാണ്…
എന്നെ മാത്രം ഉദ്ദേശിച്ചാണ്…
അടുത്ത വാവിനു മുമ്പ് ഇതിനു പ്രതികാരം ചെയ്തിരിക്കും ഞാൻ…
ഹഹഹ ….
അയ്യോ …അല്ല …!! അല്ലേ അല്ല…!!!
രണ്ടുപക്ഷങ്ങളെയും നോക്കണം.
രണ്ടുപക്ഷങ്ങളോടും സ്നേഹവും കൂട്ടും കൂടണം.
അതൊരു പ്രതിസന്ധിയല്ലെ?
അതൊന്ന് ബ്രാക്കറ്റ് ചെയ്ത് എഴുതിയെന്നേയുള്ളൂ.
പ്രത്യേകിച്ചും ഞാനൊക്കെ സലാം ചെയ്യുന്ന അപരൻ ചേട്ടനോടോ? ഒരിക്കലും ഇല്ല.
സാരംഗ്കോടിലെ കഥയൊക്കെ വായിച്ച് വട്ടടിച്ച് നിൽക്കുന്ന ഈ സമയം പ്രത്യേകിച്ചും!!