നിഷിദ്ധ പരമ്പര 1 [കുഞ്ചക്കൻ] 738

വലിയൊരു മലയുടെ താഴെ ഓടിട്ട ചെറിയൊരു വീട് അവിടെയാണ് ഞാനും അമ്മയും പിന്നെ നേരത്തെ പറഞ്ഞ പത്ത് പതിനഞ്ച് ആടുകളും പിന്നെ കുറെ കോഴികളും താമസിക്കുന്നത്‌.

ഞങ്ങളുടെ വീടിന്റെ തൊട്ടടുത്തൊന്നും വേറെ വീടുകളൊന്നും ഇല്ല. കുറച്ച് കാട്ടിലേക്ക് മാറി ഒരു ആദിവാസി കോളനിയുണ്ട്. ഞങ്ങളുടെ ഈ ഭാഗത്തേക്ക് യാതൊരു വികസനവും വന്നിട്ടില്ല. ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞ മലയുടെ ഒരു ഭാഗം മുഴുവൻ പാറയാണ്. അത് പൊട്ടിച്ച് ചെറിയൊരു ക്വാറി പോലെ ആക്കിയിട്ടുണ്ട്. അതിലേക്കുള്ള ഒരു കല്ല് പതിച്ച റോഡും ഉണ്ട്. പക്ഷെ ക്വാറി ഇപ്പൊ പ്രവർത്തിക്കുന്നില്ല. കാരണം ആ പാറ പൊട്ടിക്കുന്നത് ഈ പ്രാദേശത്തിന് തന്നെ ഭീക്ഷണിയാണെന്ന് കണ്ടപ്പോൾ സർക്കാർ നേരിട്ട് തന്നെ ആ ക്വാറി നിർത്തിച്ചു. പക്ഷെ അതിലോക്കുള്ള റോഡ് പോകുന്നത് എന്റെ വീടിന്റെ മുന്നിലൂടെയാണ്. ആ ക്വാറി കാരണം ഒരു റോഡ് കിട്ടി എന്നുള്ളതാണ് ആകെ ആശ്വാസം. എനിക്ക് ഒരു ലൂണയുണ്ട് അതിലാണ് ഞാൻ കവലയിലേക്കെല്ലാം പോകുന്നത്. അടുത്ത് ഒന്നും ആൾ താമസം തന്നെ ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് 2 കി.മീ അകലെയുള്ള കവലയിൽ പോയാലെ അരിയും പച്ചക്കറി സാധങ്ങളും പോലെയുള്ള വേണ്ട പെട്ട എന്തും കിട്ടുകയുള്ളൂ. എന്നും പോകുന്നതും ബുദ്ധിമുട്ട് ഉള്ള കാര്യമായത്കൊണ്ട് ആയ്ചയിൽ ഒരു ദിവസം വേണ്ട സാധങ്ങൾ എല്ലാം ഞാൻ പോയി വാങ്ങി കൊണ്ട് വരും. ഇങ്ങനെയാണ് ഞങ്ങളുടെ രീതികൾ.

പക്ഷെ ഞങ്ങൾ ഇങ്ങനെയൊന്നും അല്ലായിരുന്നു കേട്ടോ… ഞങ്ങൾ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ, അമ്മ അച്ഛൻ. 

ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞ കവലയില്ലെ അതിന് തൊട്ടടുത്തായിരുന്നു അമ്മ ജനിച്ചു വളർന്ന വീട്. അമ്മയുടെ ചെറുപ്പത്തിൽ തന്നെ അമ്മയുടെ അച്ഛൻ മരിച്ചു. പിന്നെ അമ്മയെ നോക്കിയത്തും വളർത്തിയതും കല്യാണം കഴിപ്പിച്ചയച്ചതും എല്ലാം അമ്മയുടെ അമ്മ തന്നെയായിരുന്നു. അമ്മയുടെ അമ്മയും അച്ഛനും വേറെ ഒരു സ്ഥലത്തിന്ന് ഇങ്ങോട്ട് വന്നവരാണ് അത്കൊണ്ട് അമ്മയ്ക്ക് ഇവിടെ ബന്ധുക്കൾ ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. എനിക്ക് ഒരു 10 വയസ്സ് ഉള്ളപ്പോഴാണ് അമ്മമ്മ മരിക്കുന്നത്. ബോധം മറഞ്ഞ് വെള്ളത്തിലേക്ക് വീണാതായിരുന്നു മരിക്കാൻ കാരണം.