നിസ്സഹായൻ 2 322

മത്തായിയുടെ ഓരോ സ്പർശവും ആയിരം വയ്ദ്യുതി തരംഗങ്ങളെ പോലെയാണ് നളിനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടത്. അവളുടെ ശരിരമാകെ രോമാഞ്ചമണിഞ്ഞു. മുലകൾ വിങ്ങിവീർത്തു, മുലഞെട്ടുകൾ കല്ലിച്ചു. അടിവയറ്റിൽ എന്തോ ഉരുണ്ടു കൂടുന്നത് പോലെ അവൾക്കു തോന്നി. വർഷങ്ങളായി വറ്റിവരണ്ടു കിടക്കുകയായിരുന്ന തൻറെ സ്ത്രീത്വത്തിൽ, രതിസുഗത്തിന്റെ ആദ്യ നീരുറവകൾ പൊട്ടിയൊലിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഒരു മാടപ്രാവിനെ പോലെ അവൾ കുറുകി. തന്റെ ഭർത്താവ് തന്നെ ഇതുപോലെ ഒന്നു തൊട്ടിട്ടു എത്രയോ കാലങ്ങളായെന്നു നളിനി ഓർത്തു. തൊടുക പോയിട്ടു അലിവോടെ ഒന്നു നോക്കുക പോലും ചെയ്ത കാലം മറന്നു. അച്ഛൻ തന്റെ പേരിൽ എഴുതിവച്ച സ്വത്തിലായിരുന്നു അയാളുടെ കണ്ണു മുഴുവനും. എന്നാലും സ്വത്തിനോടുള്ള ആർത്തി ഇത്രത്തോളം എത്തും എന്നു അവൾ ഒരിക്കലും കരുതിയിരുന്നില്ല. വെറും ഒരു മാംസക്കഷ്ണം പോലെ ഈ കാട്ടാളന്റെ മുന്നിലേക്ക്‌ തന്നെ എറിഞ്ഞു കൊടുത്ത സ്വന്തം ഭർത്താവിനെ പറ്റി ഓർത്തപ്പോൾ അവൾക്കു ദേഷ്യവും സങ്കടവും സഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

മത്തായിയുടെ ശ്രദ്ധ മുഴുവനും അപ്പോൾ നളിനിയുടെ വെളുത്തുരുണ്ട ചന്തികളിലായിരുന്നു. തുടുത്തു കൊഴുത്ത അവളുടെ കുണ്ടികളെ ഇരു കൈകളും കൊണ്ടു അയാൾ മെല്ലെ ഉഴിഞ്ഞു. ചന്തിയിലെ ചൂരൽ പാടുകളിൽ നഖം കൊണ്ട് കൊറിയപ്പോൾ അറിയാതെ അവളൊന്നു നടുങ്ങി. അല്പ്പം മുൻപ് അയാൾ തൻറെമേൽ നടത്തിയ ചൂരൽ പ്രയോഗത്തെക്കുറിച്ച് ഓർത്തപ്പോൾ അവളുടെ മനസ്സിൽ ഭയം ഇരുണ്ടുകൂടി. ദയയുടെ കണിക പോലും ഇല്ലാതെ എത്ര ക്രൂരമായാണ് ഈ ദുഷ്ടൻ തൻറെ നിതംബത്തിൽ തലങ്ങും വിലങ്ങും അടിച്ചത്. ചന്തിയിലെ തിണിർത്ത പാടുകളിൽ നിന്നും ഇപ്പോഴും ചോര പൊടിയുന്നുണ്ടെന്നു നളിനിക്ക് തോന്നി.

സംഗീർണമായ ശസ്ത്രക്രിയ നടത്തുന്നൊരു ഡോക്ടറുടെ സൂക്ഷ്മതയോടെ മത്തായി നളിനിയുടെ പ്രഷ്ടത്തിലെ ചോരപ്പാടുകളിലൂടെ വിരലോടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ചെറിയ വേദന തോന്നിയെങ്കിലും മത്തായിയുടെ വിരലുകളുടെ നേർത്ത ചലനങ്ങൾ അവളുടെ ശരീരത്തിൽ സുഗത്തിന്റെ അലകൾ തീർത്തു. ചുടു ചോര ഞരമ്പുകളിലൂടെ കുത്തി ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി.