നിസ്സഹായൻ 2 322

അമ്മാവൻ സ്വന്തം ഭാര്യയോടു എന്തിനു ഇങ്ങനെ ചെയ്യുന്നു എന്ന് എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും ഉണ്ണിക്കു മനസ്സിലായില്ല. ഒന്നും മനസിലാകാതെ നളിനിയെത്തനെ ഉറ്റു നോക്കികൊണ്ടിരുന്ന അവൻറെ കാഴ്ചയെ മറച്ചുകൊണ്ട്‌ മത്തായി കട്ടിലിനടുത്തെക്ക് വന്നു. ഇത്ര നേരവും അയാൾ ആ മുറിക്കകത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ജനാല വിരിയുടെ മറ കാരണം ഉണ്ണിക്കു അയാളെ കാണാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല.

ഒരു വെള്ള ഒറ്റമുണ്ട് മാത്രമുടുത്ത് തന്റെ നേർക്ക്‌ നടന്നുവരുന്ന മത്തായിയെ കണ്ടു നളിനി നടുങ്ങി. വേട്ടമൃഗത്തിന്റെ മുന്നിൽ അകപ്പെട്ട പേടമാനിനെ പോലെ, ഭീതിയോടെ അവൾ അയാളെ നോക്കി. തന്റെ ഭർത്ത്താവിനെക്കൾ അല്പ്പം ഉയരം കുറവാണ് മത്തായിക്ക്. എണ്ണക്കറുപ്പ്‌ നിറമുള്ള ബലിഷ്ടമായ ശരീരം. കാപ്പിരികളുടേതുപോലെ കുറിയെ വെട്ടി നിർത്തിയ ചുരുണ്ട തലമുടി. കട്ടിയുള്ള കറുത്ത മീശ മേൽപ്പോട്ടു പിരിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്നു. ശരീരമാകെ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന കറുത്ത രോമം. മുഖത്തെ, രണ്ടോ മൂന്നോ ദിവസം പ്രായമായ കുറ്റിത്താടിയിൽ തഴുകിക്കൊണ്ടു കട്ടിലിനടുത്തേക്കു നടന്നു വരുന്ന മത്തായിയെ കണ്ടപ്പോൾ ഒരു കരടിയെയാണ് നളിനിക്ക് ഓർമവന്നത്. കള്ളിൻറെ ലഹരിയിൽ കലങ്ങിയ കണ്ണുകളിൽ, നായാട്ടിനു പോകുന്ന കാട്ടാളന്റെ ക്രൌര്യം. വർഷങ്ങളുടെ കഠിനാധ്വാനത്തിന്റെ സാക്ഷിപത്രം പോലെ, ദേഹത്ത് തുടിക്കുന്ന മാംസപേശികളിൽ വിയർപ്പു കിനിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

മുണ്ടിനു മുകളിൽ കൂടി, അരക്കെട്ടിൽ വിങ്ങുന്ന തൻറെ പുരുഷത്വത്തിൽ തലോടികൊണ്ട് മത്തായി മെല്ലെ നളിനിയുടെ അരികിലെത്തി. അയാൾ അവളുടെ നഗ്നതയിലൂടെ കണ്ണോടിച്ചു. കണങ്കാലിൽ കയറു കൊണ്ട് കെട്ടിയ സ്ഥലം അല്പ്പം ചുമന്നു തുടുത്തിരിക്കുന്നു. താമരപ്പൂ പോലെ സുന്ദരമായ പാദങ്ങൾ. പാദങ്ങളുടെ അടിഭാഗം കൊച്ചുകുട്ടികളുടെത് പോലെ ശോണിമയാർന്നിരിക്കുന്നു. അല്ലിയിതൾ പോലുള്ള വടിവൊത്ത കാൽവിരലുകൾ. എന്തൊരു നിറമാണ് ഇവർക്ക്. മത്തായി മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. എത്രയോ തവണ താൻ മനസ്സിൽ ഭോഗിച്ചതാണ് ഇവരെ. ഒരിക്കലും ഇങ്ങനെ ഒരു അവസരം ഒത്തുവരുമെന്നു വിചാരിച്ചതല്ല. യജമാനത്തിയെ യജമാനൻറെ മുന്നിലിട്ടുതനെ ഇങ്ങനെ അനുഭവിക്കാൻ കഴിയുമെന്നു സ്വപ്നത്തിൽകൂടി കരുതിയിരുന്നില്ല.