ഒലി 3 [രാഭണൻ] 314

അവൻ ഇടയ്ക്കൊക്കെ അമ്മായീടെ കൂടെ കിടക്കുന്നതാണ് അത് കൊണ്ട് അന്നും അതൊരു സാധാരണ ദിവസമായേ ശാരദാമ്മായിക്ക് തോന്നിയുള്ളൂ.

 

അവൻ ശാരദാമ്മയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടക്കുവാണ്, അവരുടെ ചൂട് പറ്റി.

 

കുട്ടാ അമ്പലത്തില് പോയിട്ട് കൊറേ ആയില്യേ.. നാളെ ന്റെ കൂടെ വര്വോ ?

 

ഇല്ല .

 

പാർവതിക്കുട്ടി ദിവസോം വരണുണ്ട്. നിനക്ക് കാണണ്ടേ ? അവർ ചെറു ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു.

 

വേണ്ട നിക്ക് ഇഷ്ടല്യാ .. അവന്റെ മുഖം മങ്ങിത്തുടങ്ങി.

 

ന്റെ കുട്ടന് വേണ്ടേ വേണ്ട , പാർവതിക്കുട്ട്യേക്കാളും നല്ല ചുന്ദരിപ്പെണ്ണിനെ അമ്മായി കെട്ടിച്ച് തരും , പോരെ .

 

ഉം ..

 

കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് അവർ സംസാരിച്ചില്ല . കുട്ടൻ ശാരദാമ്മയെ നോക്കി അവർ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീഴാൻ പോകുവാണ്. കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞ് തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. അയ്യോ വന്ന കാര്യം ചോദിച്ചില്ല.

 

ശാരദാമ്മേ എനിക്കീ മൊല കുടിക്കാൻ തര്വോ ?

 

അപ്രതീക്ഷിതമായുള്ള ചോദ്യവും, പോരാഞ്ഞ് അവന്റെ കൈ അവരുടെ മുലകളിൽ അമർന്നു. അത്രയും കാലം ഹൃദയത്തിൽ കൊണ്ടുനടന്ന വാത്സല്യത്തിന്റെ കണ്ണാടി ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് തകർന്ന പോലെയായി ശാരദാമ്മായിക്ക് . അവർ അവനെ നോക്കി കുറേ നേരം സ്തംഭിച്ചു നിന്നു അവർക്ക് കരയാൻ തോന്നി. പെട്ടെന്ന് സ്വയംബോധത്തിൽ വന്നെന്ന പോലെ മാറത്ത് വീണ അവന്റെ കൈ തട്ടിമാറ്റി അവർ ശകാരിച്ചു.

 

ന്ത് വൃത്തി കേടാ കുട്ടാ നിയ്യീ കാണിച്ചേ വേണ്ടാതീനം കാണിക്യാ ? എവിടുന്നാ നിനക്കീ ചീത്ത സ്വഭാവം കിട്ട്യേ ? അവരുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്ന് തീക്ഷ്ണമായി , മുഖം ചുവന്നു തുടുത്തു.

അദ്യായിട്ടാണ് ശാരദാമ്മായി അവനെ വഴക്ക് പറയണത് അവനത് സഹിച്ചില്ല . അവന്റെ കണ്ണ് കലങ്ങിത്തുടങ്ങി മിക്കവാറും കരയും . കരഞ്ഞ് തുടങ്ങിയാപ്പിന്നെ നിർത്താൻ പാടാണ് നാട് മൊത്തം അറിയിക്കും.

യ്യോ… അമ്മായീടെ കുട്ടൻ കരയാണോ , ഞാൻ അപ്പഴത്തെ ദേഷ്യത്തില് പറഞ്ഞതല്ലേ സാരില്യ പോട്ടെ.

 

അവൻ അവരെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് തേങ്ങാൻ തുടങ്ങി.