ഒളിച്ചുകളി [Achillies] 5567

കടി തീർന്നു ശ്വാസം എടുത്തു സാവിത്രി പറഞ്ഞു, വേഗം എഴുന്നേറ്റു നയ്റ്റി എടുത്തിട്ടു.

“ഇനി കടി മൂക്കുമ്പോൾ വാടി, കൊതിച്ചിപ്പെണ്ണേ നീ….”

“ഓഹ്…കടി മൂത്താൽ ഞാൻ വിളിക്കും നീ വരും ന്റെ പൂറു നിറയെ ഒഴിച്ചു തരുവേം ചെയ്യും, ഇല്ലേൽ നിന്റെ ഉണ്ട രണ്ടും വെട്ടി കറിയാക്കും ഞാൻ കേട്ടോടാ കൊമ്പൻ കുണ്ണേ….”

ആടി നിന്ന കുണ്ണയിൽ ഒന്നു തഴുകി അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒന്നു മുത്തി സാവിത്രി പുറത്തേക്ക് ഒന്നു എത്തി നോക്കിയിട്ട് പോയി, അഭിയുടെ ഉൾമനസ് അപ്പോഴും സാവിത്രി ഇട്ടു കൊടുത്ത കനലിൽ തീകായുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

 

**********************_____*******************

“എവിടെ പോയി കിടക്കുവാരുന്നെടി അസത്തെ…..,….ക്ലാസ് ഉച്ചക്ക് വിട്ടെന്നു നിന്റെ കൂടെ പഠിക്കുന്ന പിള്ളേര് പറഞ്ഞല്ലോ, ഇത്രേം നേരം ഏതവന്റെ കൂടെ ആയിരുന്നെടി… “

ആലോചനയിൽ മുഴുകി പാതി ബോധത്തിൽ വീട്ടിലെത്തിയ മൃദുലയെ തിരികെ ഭൂമിയിലെത്തിച്ചത്, അമ്മയുടെ കാറിച്ചയായിരുന്നു. ഞെട്ടൽ മാറും മുന്നേ, അടുത്തു നിന്ന പുളിമരത്തിന്റെ നേരിയ കൊമ്പ് വലിച്ചെടുത്തു പാഞ്ഞു വന്ന ശ്രീവിദ്യയുടെ ആദ്യ അടി അവളുടെ തുടയിൽ പാവാടയ്ക്ക് മേലെ വീണിരുന്നു.

“നശിച്ചവള്…എങ്ങനെലും പഠിച്ചു രക്ഷപെടണം എന്നില്ല, എന്നെപ്പോലെ ജീവിതം കൊണ്ട് പോയി തുലക്കാനാ ഭാവം….കൊല്ലും ഞാൻ…”

എപ്പോഴും കരയുന്ന മൃദുല അന്ന് അടി മുഴുവൻ വാങ്ങിച്ചു കൂട്ടിയിട്ടും പ്രതിഷേധത്തിന്റെയോ സങ്കടത്തിന്റെയോ ഒരു ഭാവവും കാണിച്ചില്ല….തല്ലുന്ന ശ്രീവിദ്യയുടെ കണ്ണിലേക്ക് തന്നെ ഉറ്റുനോക്കി നിന്നു.

The Author

Achillies

നിള പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഒഴുകാനാവുന്നില്ല ആരോ എന്നെ കോരിയെടുക്കുന്നു... നിശ പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഉറങ്ങാനാവുന്നില്ല ഒരു നിലാവ് എന്റെ മിഴികളിൽ അണയാതെ നിൽക്കുന്നു.. ഹേ ബാംസുരി നിന്റെ ഇടറിയ ജപശ്രുതി ഇനിയുമെന്റെ കാതുകളിൽ പകരരുത്, വസന്തമിങ്ങനെയാണെങ്കിൽ പൂക്കളോട്പോലും ഞാൻ കലഹിച്ചു പോവും." ~ലൂയിസ് പീറ്റർ...

133 Comments

Add a Comment
  1. ആരാധകൻ

    കിടിലൻ 👌

  2. അടിപൊളി.നല്ലൊരു പരിസമാപ്തി ആയിരുന്നു

  3. റിപ്ലേ പ്ലസ് താങ്ക്സ്

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *