ഒളിച്ചുകളി [Achillies] 5567

അവളുടെ നോട്ടത്തിൽ ആദ്യമായി ശ്രീവിദ്യയും പകച്ചു, കരഞ്ഞു നിലവിളിച്ചു അടി കിട്ടാതിരിക്കാനായി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു നിൽക്കാറുള്ള മൃദുല തന്റെ കണ്ണിലൂടെ മനസിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കുന്ന പോലെ ശ്രീവിദ്യയ്ക്ക് തോന്നിയതും അവളുടെ കൈകൾ താഴ്ന്നു, തന്നെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന മോളെ ഒരു നിമിഷം പകപ്പോടെ തിരിച്ചു നോക്കി, കൈമോശം വന്നു പോയ ദേഷ്യത്തിന്റെ എവിടെയോ ബാക്കി നിന്ന തൊങ്ങൽ എങ്ങനെയോ തേടിപ്പിടിച്ചു വീണ്ടും മുഖം കഴിയുംപോലെ കനപ്പിച്ചു.

“പോയി കുളിച്ചു ഉടുപ്പ് കഴുകിയിട്ട് പഠിക്കെടി നാശം പിടിച്ചവളെ….”

അപ്പോഴും അമ്മയെ ഒന്നു നോക്കി ഒരക്ഷരം മിണ്ടാതെ നടന്നു പോവുന്ന മൃദുലയെ ശ്രീവിദ്യ ഭയത്തോടെ നോക്കിനിന്നുപോയി. കാരണമറിയാത്ത തരിപ്പ് അവളുടെ ഉള്ളിലൂടെ കടന്നു പോയി.

കുളിക്കുമ്പോൾ മൃദുലയുടെ മനസ്സിൽ സാവിത്രിയുടെ വാക്കുകൾ കടന്നു വന്നു.

 

“ഒത്ത പെണ്ണാ എത്ര നാള് അവൾക്ക് പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ പറ്റും എന്നു കണ്ടറിയണം, നോക്കിക്കോ മോനെ, അവളുടെ മുഖത്തെ തുടിപ്പും ദേഹത്തെ കൊഴുപ്പും കണ്ടാലറിയാം അവൾക്ക് എന്റെ പൂറിലിപ്പോ ഉരഞ്ഞു കളിക്കുന്ന കുട്ടനെ അധികം വൈകാതെ കിട്ടിയില്ലേൽ ഒന്നേ ഭ്രാന്ത് പിടിക്കും ഇല്ലേൽ കിട്ടുന്ന ആളെ അവൾ പിടിക്കും”

മൃദുലയുടെ മനസിലേക്ക് ചിന്തകൾ വന്നു നിറഞ്ഞു,

‘അമ്മ അത്ര സുന്ദരിയാണോ….

അവളുടെ കണ്ണിൽ അവൾ അമ്മയെ നോക്കി.

എപ്പോഴും നയ്റ്റിയാണ് വേഷം, ഇടയ്ക്ക് മുണ്ടും ബ്ലൗസും ഇടുന്നത് കാണാം, സാവിത്രിയമ്മ പറഞ്ഞപോലെ മുഖം കാണാൻ നല്ല ചന്തമുണ്ട് വട്ടമുഖവും തടിയുള്ള ചുണ്ടുകളും കറുത്ത പീലിയുള്ള കണ്ണുകളും, തനിക്ക് അമ്മയുടെ ഭംഗിയാ കിട്ടിയിരിക്കുന്നെ എന്നു ഇടയ്ക്ക് നിഷ പറയാറുണ്ട്,

The Author

Achillies

നിള പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഒഴുകാനാവുന്നില്ല ആരോ എന്നെ കോരിയെടുക്കുന്നു... നിശ പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഉറങ്ങാനാവുന്നില്ല ഒരു നിലാവ് എന്റെ മിഴികളിൽ അണയാതെ നിൽക്കുന്നു.. ഹേ ബാംസുരി നിന്റെ ഇടറിയ ജപശ്രുതി ഇനിയുമെന്റെ കാതുകളിൽ പകരരുത്, വസന്തമിങ്ങനെയാണെങ്കിൽ പൂക്കളോട്പോലും ഞാൻ കലഹിച്ചു പോവും." ~ലൂയിസ് പീറ്റർ...

133 Comments

Add a Comment
  1. ആരാധകൻ

    കിടിലൻ 👌

  2. അടിപൊളി.നല്ലൊരു പരിസമാപ്തി ആയിരുന്നു

  3. റിപ്ലേ പ്ലസ് താങ്ക്സ്

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *