പ്രാണേശ്വരി 6

Praneswari Part 6 | Author : Professor | Previous Part

 

എല്ലാ പ്രിയപ്പെട്ട കൂട്ടുകാർക്കും എന്റെ ഹൃദയം നിറഞ്ഞ ഓണാശംസകൾ

“അമ്മേ…… “
ലച്ചുവിന്റെ അലറി ഉള്ള കരച്ചിലും ഒരു വണ്ടി ബ്രേക്ക് പിടിച്ചു റോഡിൽ ഉരഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ശബ്ദവും കേട്ടാണ് ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കുന്നത് …

തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതും ഞാൻ കാണുന്നത് റോഡിന്റെ നടുക്ക് നിൽക്കുന്ന ലച്ചുവിനെയും അവളുടെ തൊട്ടടുത്തായി നിർത്തിയിരിരിക്കുന്ന സ്കൂൾ ബസ്സും ആണ്, അത് കണ്ടതും എന്റെ നല്ലജീവൻ പോയി

“ഡാ ആഷിക്കേ വണ്ടി നിർത്തു ”

ഞാൻ പറഞ്ഞതും അവൻ വണ്ടി നിർത്തി, പിന്നെ അവനോടൊന്നും പറയാതെ വണ്ടിയിൽ നിന്നിറങ്ങി ഒരോട്ടമായിരുന്നു, ഞാൻ ഓടി അടുത്തെത്തിയിട്ടും അവൾ ഒരുമാറ്റവുമില്ലാതെ രണ്ടു കൈ കൊണ്ടും ചെവി പൊത്തി കണ്ണടച്ച് നിൽക്കുകയാണ്, കണ്ടാൽ തന്നെ അറിയാം പെണ്ണ് നന്നായി പേടിച്ചിട്ടുണ്ട്

“ലച്ചൂ … ”

ഞാൻ അടുത്തു ചെന്ന് വിളിക്കുമ്പോളാണ് പെണ്ണ് കണ്ണുതുറക്കുന്നത്, കണ്ണ് തുറന്നതും അവൾ എന്നെയും ബസ്സും മാറി മാറി നോക്കി പെട്ടന്ന് തന്നെ അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി

“ഡാ… ലച്ചു ഒന്നൂല്ലടാ… ഒന്നും പറ്റിട്ടില്ല… ”

ഞാൻ അവളെ പിടിച്ചു റോഡിന്റെ നടുക്ക് നിന്നും സൈഡിലേക്ക് മാറ്റി നിർത്തി, ആ ബസ് ഡ്രൈവറും നന്നായി പേടിച്ചിട്ടുണ്ട്, സ്കൂൾ ബസ് നിറച്ചും ചെറിയ കുട്ടികൾ ആയിരുന്നു അവർ എല്ലാം ബസ്സിന്റെ ജനലിൽ കൂടെ പുറത്തേക്കു നോക്കി നിൽക്കുന്നുണ്ട്

“മോനെ ആ കുട്ടിക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ അല്ലെ… ”

ആ ബസ് ഡ്രൈവറാണ്, തെറ്റ് അവളുടെ ഭാഗത്തായിട്ടും അയാൾ അവളെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല ചിലപ്പോ അവളുടെ പേടിച്ച മുഖം കണ്ടിട്ടാവും

“ഇല്ല ചേട്ടാ കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല, ചേട്ടൻ പൊക്കോ… ”

ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടും കുറച്ചു സമയം അയാൾ ബസ് എടുക്കാതെ അവിടെ തന്നെ നിന്നു… പുറകിൽ ചില വണ്ടികൾ വന്നു ഹോൺ അടിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ പുള്ളി വണ്ടി എടുത്തു, പിറകെ വന്ന വണ്ടിക്കാരൊക്കെ ഞങ്ങളെ നോക്കുന്നുണ്ട്, അപ്പോഴേക്കും ആഷിക്കും അവിടെ എത്തി

“ഡാ എന്താ പറ്റിയെ? ”

ലച്ചു കരയുന്നത് കണ്ട ആഷിക് എന്നോട് ചോദിച്ചു

“ഒന്നൂല്ലടാ, വണ്ടി പെട്ടന്ന് വന്നു ബ്രേക്ക്‌ പിടിച്ചപ്പോൾ പേടിച്ചതാ… ഡാ നീ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ് വണ്ടി ഇങ്ങു താ ഞാൻ ഇവളെ കൊണ്ടേ ആക്കീട്ട് വരാം ”

ആഷിക് വണ്ടി സ്റ്റാൻഡിൽ നിർത്തി ഇറങ്ങി അവനും അവളെ വിളിച്ചു

“ലക്ഷ്മീ ”

അവൾ തലയുയർത്തി അവനെ നോക്കി മുഖത്തൊരു ചിരി വരുത്താൻ ശ്രമിച്ചു. എന്നാലും അവളുടെ ഭയം മുഖത്തു കാണാമായിരുന്നു

” ലച്ചൂ, നീ കേറൂ നിന്നെ ഞാൻ കൊണ്ടേ വിടാം ”

“വേണ്ടടാ ഞാൻ നടന്നു പൊയ്ക്കോളാം “