പുലയന്നാർ കോതറാണി [kuttan achari] 174

‘ഹാ ദുരിശപ്പെടാതെ. ആറുമാസം കൂടി കഴിഞ്ഞാൽ നമ്മുടെ കല്യാണമായില്ലേ. പിന്നെ എന്റെ ഭഗദ്വാരത്തിൽ എത്രവേണമെങ്കിലും കയറ്റാമല്ലോ.’ അവന്റെ കുണ്ണയിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.
‘അതിനു നിന്റെ അമ്മ നിന്നെ എനിക്കു കല്യാണം കഴിച്ചു തരുമെന്ന് എന്തുറപ്പ്? വലിയ രാജകുമാരി അല്ലേ. ഞാൻ വെറുമൊരു വില്ലാളി.’അവൻ പരിഭവിച്ചു.
‘അതൊന്നും കുഴപ്പമില്ല. എന്റെ ഇഷ്ടം പരിഗണിച്ചേ എന്റെ അമ്മ എന്നെ കെട്ടിക്കൂ. നമ്മൾ തമ്മിലുള്ള ബന്ധം അമ്മയ്ക്കും അറിവുള്ളതു തന്നെ.’അവൾ മുടിവാരിക്കെട്ടി കിടക്കയിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
‘മോളേ ആതിരേ, ഇവിടേക്കൊന്നു വരൂ’ പുലയന്നാർ കോതറാണിയുടെ സ്വരം താഴെ നിന്നുയർന്നു.
‘ദേ മണിമാരാ പോകാൻ നോക്കൂ. അമ്മ വിളിക്കുന്നു. ‘അവന്റെ വയറ്റിൽ നുള്ളിക്കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.
ഒരു നേര്യത് ധരിച്ചു ആഭരണങ്ങളുമിട്ട് അവൾ താഴേക്കിറങ്ങി ചെന്നു.
ആതിര റാണി. പുലയന്നാർ കോതറാണിയുടെ ഒറ്റ മകൾ. ആറടിയോളം നീളം. നേരീയ കറുപ്പുള്ള ചന്തി തൊട്ടുകിടക്കുന്ന വാർമുടിയുള്ള സുന്ദരി.പുലയന്നാർ കോതറാണിയുടെ ശരീരപ്രകൃതി. നാളീകേരത്തിന്റെ വലുപ്പമുള്ള മുലകളും വിടർന്നു കൊഴുത്ത ചന്തികളും.ധർമിഷ്ഠ, തന്റേടി, ആയുധനിപുണ.
‘മണിമാരനുമായി ക്രീഡിക്കുകയായിരുന്നോ,’ മുഖം കറുപ്പിച്ചു കോതറാണി ആതിരയോടു പറഞ്ഞു.
ആതിര ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
‘കാട്ടുറാണിമാർ വിവാഹം വരെ കന്യകളായിരിക്കുന്നതാണു പതിവ് ‘കോതറാണി ആതിരയുടെ മുഖത്തു നോക്കാതെ പറഞ്ഞു.
‘അക്കാര്യം അമ്മ പേടിക്കേണ്ട, എന്റെ കന്യകാത്വം ഞാൻ കളങ്കപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല. വാക്ക് ‘ആതിര പറഞ്ഞു.
‘ങൂം ആറ്റിങ്ങൽ നാടുവാഴിക്ക് ആയിരം പറ മുളയരി കൊടുക്കണം. ദാസിമാരുടെ അടുക്കൽ ചെന്നു മേൽനോട്ടം വഹിക്കൂ.’ അവർ ആതിരയോടു പറഞ്ഞു.
‘ശരി അമ്മേ ‘ആതിര ധാന്യപ്പുരയിലേക്കു ചെന്നു.അവിടെ മുളയരി അളക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.അളന്നിട്ട മുളയരിക്കൂട്ടത്തിലേക്കു ആതിരയുടെ വാർമുടിയിലൊരെണ്ണം ഉതിർന്നു വീണു.
—————————————-
ആറ്റിങ്ങലിലെ യുവരാജൻ മാനവർമ മൂന്നുദിവസമായി ഉണ്ണുന്നില്ല, ഉറങ്ങുന്നില്ല.എല്ലാം അവതാളത്തിലാണ്.