പുലയന്നാർ കോതറാണി [kuttan achari] 174

‘പറയാം,’ മാനവർമ പറഞ്ഞു. ‘കോതറാണിക്കു മംഗളം, താങ്കളുടെ മരുമകനായാൽ കൊള്ളാമെന്ന് എനിക്ക് ആഗ്രഹമുണ്ട’് മാനവർമ പറഞ്ഞു.
കോതറാണി ഒരു നിമിഷം കസേരയിലിരുന്ന് ആലോചിച്ചു.
‘ആതിരയെക്കുറിച്ച് ഒരുപാടു കേട്ടു. എനിക്ക് അവളെ വേട്ടാൽ കൊള്ളാമെന്നുണ്ട് ‘മാനവർമ സ്പഷ്ടമായി പറഞ്ഞു.
‘ആതിരറാണിയോടു വരാൻ പറയൂ.’ കോതറാണി ഭൃത്യയോടു പറഞ്ഞു.തന്റെ സ്വപ്നനായികയെ കാണാൻ മോഹിച്ച് മാനവർമ നിമിഷങ്ങളെണ്ണി ഇരുന്നു.
അൽപസമയം പിന്നിട്ടു.പടിത്തട്ടുകളിറങ്ങി മോഹസുന്ദരിയായ ആതിരറാണി താഴേക്കു വന്നു.സുതാര്യമായ മെറൂൺ നിറത്തിലുള്ള മാർക്കച്ചയും തുടപ്പട്ടയുമായിരുന്നു വേഷം.കഴുത്തി്ൽ വിവിധതരം മാലകളും നെക്ലേസും. നഗ്നമായ നീണ്ട അണിവയറിൽ നേർ്ത്ത അരഞ്ഞാണം. ആഴമുളള പൊക്കിൾക്കുഴി തുളച്ച് അതിൽ വെള്ളിയിൽ തീർത്ത ഒരു ആഭരണം ഘടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.കണങ്കാലിൽ സ്വർണക്കൊലുസ്.ചെറിയ തുടപ്പട്ടയും മാർക്കച്ചയും ഒഴിച്ചാൽ അവളുടെ ശരീരം മുക്കാലും നഗ്നമായിരുന്നു. ആനത്തുടകൾ എല്ലാ ഭംഗിയോടെയും ശ്രദ്ധ മാടിവിളിച്ചു.സുതാര്യമായ മാർക്കച്ചയിൽ അവളുടെ വലിയ വട്ടമുലക്കണ്ണുകൾ തെളിഞ്ഞുകാണാമായിരുന്നു.ആരു കണ്ടാലും ഭോഗിക്കാൻ താൽപര്യപ്പെടുന്ന ഒരു അഭൗമസ്ത്രീത്വം.
തന്റെ പ്രണയഭാജനത്തെ നേരിട്ടുകണ്ട മാനവർമ അനുരാഗവിവശനായി. സംഭോഗത്തിനായി അയാളുടെ മനം തുടിച്ചു.അയാളുടെ ലിംഗം വലുപ്പം വച്ചു തയാറായി തുടിച്ചുനിന്നു.
ആതിരാറാണിയെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ മാനവർമയ്ക്കു താൽപര്യം. എന്തു പറയുന്നു ? കോതറാണി മകളോടു ചോദിച്ചു.
ആതിര മാനവർമയെ നോക്കി. ബലിഷ്ഠനും സുഭഗനുമായ യുവകോമളൻ, രാജാവ്, പക്ഷേ അവൾക്കു വലുത് അവളുടെ നിത്യകാമുകനായ മണിമാരനായിരുന്നു.
‘സാധ്യമല്ല, എനിക്കൊരു കാമുകനുണ്ട്, ഞങ്ങൾ തമ്മി്ൽ വിവാഹം കഴിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചിരിക്കയാണ്. ‘ആതിര അറു്ത്തുമുറിച്ചു പറഞ്ഞു, മാനവർമ വിവർണനായി പ്രതീക്ഷ നശിച്ച് കസേരയിലേക്കു ചാഞ്ഞു. അയാൾ മോഹഭംഗം വന്നവനെപ്പോലെ തളർന്നുകിടന്നു.
ആ കിടപ്പുകണ്ടപ്പോൾ ആതിരയ്ക്കു വല്ലാതെ തോന്നി, എന്തു തന്നെയായാലും തന്നെ കാമിക്കുന്നവനല്ലേ…
കോതറാണിക്കും ചെറിയ അന്ധാളിപ്പ് അനുഭവപ്പെട്ടു. ആറ്റിങ്ങൽ രാജവംശം പുലയന്നാർ രാജ്യത്തിനു വലിയ സഹായികളാണ്. അവിടത്തെ ഇളമുറക്കാരനാണല്ലോ മാനവർമ.