പുലയന്നാർ കോതറാണി [kuttan achari] 174

എന്തിരുന്നാലും വിവാഹത്തിലോ പ്രണയ്ത്തിലോ മകളെ നിർബന്ധി്ക്കില്ലെന്ന നയം കോതറാണി പുലർത്തിയിരുന്നു.
‘ഹേ രാജാവേ, എന്നോടുള്ള താങ്കളുടെ താൽപര്യം എനിക്കു മനസ്സിലായി. താങ്കളെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ എനിക്കു സാധിക്കില്ലെന്നതു തീർച്ചയാണ്. പക്ഷേ ഞാനുമായി രമിക്കാൻ താങ്കൾക്കു താൽപര്യമുണ്ടെങ്കി്ൽ അതിനെനിക്കു സമ്മതമാണ്. പക്ഷേ എന്റെ കന്യകാത്വം നഷ്ടപ്പെടാൻ പാടില്ല. താങ്കൾക്കു ഗുദഭോഗം താൽപര്യമുണ്ടെങ്കിൽ എന്റെ അറയിലേക്കു വരിക.’
ഇത്രയും പറഞ്ഞശേഷം ആതിര മുകളിലുള്ള തന്റെ അറ ലക്ഷ്യമാ്ക്കി പടികൾ ചവിട്ടി. തുള്ളിത്തുളുമ്പുന്ന അവളുടെ പെരുത്ത ചന്തികളിലായിരുന്നു മാനവർമയുടെ കണ്ണുകൾ. ആതിരയുടെ വാക്കുകൾ അയാൾക്ക് ഊർജം പകർന്നു.കോതറാണിക്കും ആശ്വാസമായി. ആറ്റിങ്ങൽ രാജാവിനെ നിരാശനാക്കിയെന്നു വേണ്ട്‌ല്ലോ.

മാനവർമ പെട്ടെന്ന് തന്നെ കാട്ടു പുഴയിൽ ചെന്ന് വിസ്തരിച്ച് ഒരു കുളിയും സന്ധ്യാവന്ദനവും നടത്തി.
അയാളുടെ മനസ്സ് എവിടെയും ഉറച്ചു നിന്നില്ല. അതിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നത് അതിരാ റാണിയുടെ മാദക രൂപമാണ്.
എന്തൊരു മാദകത്തിടമ്പ്. അയാൾ മനസ്സിേലോർത്തു. അവളുടെ ഭർത്താവാകാൻ തനിക്കു കഴിയില്ലല്ലോ എന്ന ചിന്ത അയാളെ മഥിച്ചങ്കിലും വരാനിരിക്കുന്ന സ്വർഗീയ നിമിഷങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്ത അതിനു വിരാമമിട്ടു. ആതിരയുടെ മുഴുത്തു വിളഞ്ഞ ചന്തികൾ അയാളെ മദോൻ മത്തനാക്കി.
കുതിരയുടെ ലക്ഷണമുള്ള പെണ്ണാണ് ആതിരയെന്നു മാനവർമ ഓർത്തു. ആറടിയിലധികം നീളം. അധികം തടിക്കാതെ ഉറപ്പുള്ള ബലവത്തായ ദേഹം. നാളികേരങ്ങളുടെ മുഴുപ്പുള്ള പോർമുലകൾ. കുതിരയുടെ പിൻഭാഗം പോലെ തെറിച്ച അഴകൊത്ത ചന്തികൾ.
ഇതെല്ലാം ഓർത്ത് വികാരഭരിതമായ ഹൃദയത്തോടെയും ഉദ്ധരിച്ച തന്റെ ഭീമൻ കുണ്ണയോടെയും മാനവർമ ആതിരയുടെ മുറിയിലേക്കെത്തി.
അയാൾ അറവാതിൽക്കൽ മുട്ടി.
‘അകത്തേക്കു വരാം.’ ദൃഡവും മാദകവുമായ ആതിരാറാണിയുടെ സ്വരം അയാളുടെ ചെവിയിൽ വന്നലച്ചു.
ഒരൊറ്റമുണ്ട് മാത്രമായിരുന്നു മാനവർമയുടെ വേഷം.പേശികൾ ഉറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ബലിഷ്ഠമായ ശരീരം .
അയാൾ മുറിയിലേക്കു കയറി. അവിടെ അഞ്ചാൾക്കു ശയിക്കാവുന്ന വലിയ മഞ്ചക്കട്ടിലിൽ ഇരിക്കുകയാണ് മാദകത്തിടമ്പായ ആതിരാറാണി..മാനവർമയുടെ സ്വപ്‌നറാണി.