ശരണ്യ [Ajitha] 311

ശരണ്യ : അല്ല മുത്തശ്ശി അത്താഴം കഴിച്ചോ.

സുഭദ്ര : ഞാൻ ഏഴരക്ക് കഴിച്ചായിരുന്നു മോളെ.

അയാൾ ഗുളികയും വെള്ളവും കൂടി സുഭദ്രക്ക് കൊടുത്തു. ഗുളിക കഴിച്ചിട്ട്.

അങ്കിൾ : എന്നാൽ അമ്മ കിടന്നോ. മോളെ ആഹാരം എടുത്തു തരട്ടെ.

ശരണ്യ : അങ്കിൾ കഴിച്ചോ.

അങ്കിൾ : ഇല്ല.

ശരണ്യ : എന്നാൽ നമുക്കൊരുമിച്ചു കഴിക്കാം.

അങ്കിൾ : എന്നാൽ വ മോളെ.

അങ്ങനെ ശരണ്യക്ക് ആഹാരം വിളമ്പിക്കൊടുത്തിട്ടു അങ്കിലും ഇരുന്നു കഴിച്ചു. ആഹാരമൊക്കെ കഴിച്ചിട്ട്

അങ്കിൾ : മോളെ രാത്രിയിൽ എന്ധെങ്കിലും അത്യാവശ്യം ഉണ്ടേൽ വിളിക്ക് കേട്ടോ.

ശരണ്യ : ശെരി.

അങ്ങനെ അവർ good night പറഞ്ഞു പോയി കിടന്നു. പിറ്റേന്ന് ശരണ്യ പാല് കടക്കുന്ന ശബ്ദം കെട്ടിട്ടാണ് എണീറ്റത്തു. ശരണ്യ വേഗം വെളിയിലേക്കിറങ്ങി നോക്കി, അയാൾ ഒരു കൈലിയും തലയിൽ കെട്ടും കെട്ടി താളത്തിൽ പാല് കറക്കുന്നത് കണ്ടു. അതുനോക്കി ശരണ്യ നിന്നു.

അങ്കിൾ : good morning.

ശരണ്യ : good morning.

അങ്കിൾ : ഇന്നലത്തെ ഉറക്കം എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു

ശരണ്യ : പുതിയ സ്ഥലം ആയോണ്ട് ഉറങ്ങാൻ വല്ലാതെ താമസിച്ചു.

അങ്കിൾ : നീ ഇതിനു മുൻപ് കണ്ടിട്ടില്ലേ പാല് കറക്കുന്നത് . അല്ല എങ്ങനെ നോക്കി നിൽക്കുന്നത് കണ്ടിട്ട് ചോദിച്ചതാ

ശരണ്യ : ഞാൻ നേരത്തെ മിൽമയിൽ അല്ലായിരുന്നു ജോലി ചെയ്തിരുന്നത്.

അതുകേട്ട വിജയകുമാർ ചിരിച്ചോണ്ട്.

വിജയകുമാർ : ടി പൊട്ടി, മിൽമയിൽ പാൽ ഡിസ്ട്രിബൂഷാനും എക്സ്ട്രാക്ടറും മാത്രമേ ഓല്ലെടി. അല്ലാതെ പശുവിനെ നിരത്തി നിർത്തി പാൽ കറക്കുകയല്ല.

ശരണ്യ ചെറുതായി ഒന്ന് ചമ്മി.

വിജയകുമാർ : ചമ്മണ്ട, വേറെ ആരും കേട്ടില്ല.

ശരണ്യ : ഞാനും കൂടി ഒന്ന് കറക്കട്ടെ.

വിജയകുമാർ : അയ്യെടി. പശുവിന്റെ തോഴി കൊണ്ടാൽ നിന്റെ തന്ത എന്നെ കൊല്ലും.

ശരണ്യ : പ്ലീസ്, ഒറ്റ പ്രാവശ്യം മാത്രം മതി

അയാൾ അവളെ വിഷമിപ്പിക്കേണ്ടന്നു വിചാരിച്ചു.

വിജയകുമാർ : ആദ്യം നീ പശുവിനു വൈക്കോൽ ഇട്ടു കൊടുക്ക്‌.