ശിൽപ്പേട്ടത്തി 4 [MR. കിംഗ് ലയർ ] 1837

സാധിക്കില്ലയെന്നറിയാം…! പക്ഷെ അറിയാതെ ആഗ്രഹിച്ചു പോകുകയാണ്.!

പക്ഷെ ഉള്ളിൽ ഒരു മുഖം തെളിയുമ്പോൾ… ഇതെല്ലാം ഒരു മയക്കാഴ്ച പോലെ എന്നിൽ നിന്നും അലിഞ്ഞില്ലാതെയാവുന്നു…!

“”””എന്നാനമുക്കിറങ്ങിയാലോ…?””””……അമ്മയുടെ ശബ്ദം ആണ് സ്വപ്നലോകത്തെ ബാലഭാസക്കാരനെ പോലെ പറന്നുയർന്ന എന്റെ മനസ്സിനെയും ചിന്താശേഷിയെയും തിരികെ കൈവരിക്കാൻ സാധിച്ചത്.

അമ്മയുടെ ശബ്ദം കേട്ട് ഞെട്ടി ഏട്ടത്തിയിൽ നിന്നും എന്റെ മിഴികളെ പറിച്ചു മാറ്റുമ്പോൾ കണ്ടു എന്നെ തന്നെ ഉറ്റുനോക്കുന്ന ഏട്ടത്തിയുടെ മിഴികളെ. ആ നിമിഷം ആ കണ്ണുകളെ ഭാവം എന്തായിരുന്നു….?…. എന്നോടുള്ള അടങ്ങാത്ത പ്രണയമായിരുന്നില്ലേ…?… പക്ഷെ ഉറപ്പിക്കാനാവുന്നില്ല…!… കാരണം ഏട്ടത്തിയുടെ മനസ്സിലെന്തെന്ന് ആ മുഖം നോക്കി കണ്ടുപ്പിടിക്കുക എന്നത് അത്ര നിസാരക്കാര്യമല്ല…!

ഒടുവിൽ ഞങ്ങൾ മൂന്നുപ്പേരും വാതലും അടച്ചു അമ്പലത്തിലേക്കുള്ള വഴിയേ നടന്നു. ഏറ്റവുമുന്നിൽ അമ്മയും അമ്മക്ക് പുറകെ ഞാനും എനിക്ക് പിന്നിൽ ഏട്ടത്തിയുമായാണ് ഞങ്ങൾ നടക്കുന്നത്.

പ്രധാന വഴി കഴിഞ്ഞു അത്യാവശ്യം വീതിയും ഒഴുക്കുമുള്ള തോടിന്റെ ഓരം ചേർന്നുവേണം ഇനി കുറച്ചു നേരമുള്ള യാത്ര.

“””മോളെ… അപ്പൂന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു നടന്നോട്ടോ… ഇവിടെ വഴുക്കലുണ്ട്…!.. അപ്പു മോളെ ശ്രദ്ധിക്കണേ….!”””””…..അമ്മ മുൻകരുതലേന്നോണം ഞങ്ങളൊരുവരോടും പറഞ്ഞു.

അമ്മ പറഞ്ഞതനുസരിച്ചു ഏട്ടത്തിയുടെ സമ്മതമ്പോലും ചോദിക്കാതെ ഞാനവരുടെ കൈയിൽ കയറി പിടിച്ചു ശേഷം എന്നോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചു ശ്രദ്ധയോടെ മുന്നോട്ട് നടന്നു.

തോടിനപ്പുറം നീണ്ടുകിടക്കുന്ന വയൽ ആണ്. അതുകൊണ്ട് മനസ്സിനെയും ശരീരത്തിനെയും കുളിരയിക്കുന്ന ഇളം കാറ്റ് ഞങ്ങളുടെ മൂവരുടെയും ദേഹത്തെ പുൽകി കടന്നുപ്പോയി. ആ നിമിഷം ഏട്ടത്തിയിൽ നിന്നും ക്യൂട്ടുകൂറ പൗഡറിന്റെ വാസന എന്റെ മൂക്കിൻ കവാടം കടന്നുള്ളിലേക്ക് തുളഞ്ഞുകയറി.

ഈ നിമിഷം ഏട്ടത്തിയുടെ സാമിപ്യം എനിക്കൊരുപാട് സന്തോഷം നൽകുന്നുണ്ട്. ഒപ്പം സമാധാനവും. പക്ഷെ ഏതൊരു നിമിഷവും അതാവസാനിക്കാം എന്നൊരു ബോധം എനിക്കുണ്ട്.

തോടിന്റെ അരിക് പിടിച്ചുള്ള യാത്ര കഴിഞ്ഞു… ഇനി കുറച്ചു നേരം ഇരുട്ടിലൂടെ വേണം നടക്കാൻ. അമ്പലത്തിലേക്ക് പോകുന്ന പ്രധാന വഴിയിലൊക്കെ ലൈറ്റ് വെച്ചിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ അതിലെ പോകുന്നതിലും എളുപ്പമാണ് ഈ വഴി.

ഇരുട്ട് നിറഞ്ഞ വഴിയിലേക്ക് കയറിയതും ഏട്ടത്തിയെ പിടിച്ചു മുന്നിൽ നടത്തി കൈയിലെ ടോർച് ഓൺ ചെയ്‌തുകൊണ്ട് ഞാനവർക്ക് പിന്നാലെ നടന്നു.

ടോർച്ചിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ ആണ് ഞാനാ മനോഹരദൃശ്യം കാണാനിടയായത്. സാരികൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞ ഏട്ടത്തിയുടെ പിന്നാമ്പുറത്തിന്റെ താളത്തിലുള്ള ചലനം.

ഓരോ ചുവട് മുന്നിലേക്ക് വെക്കുന്തോറും അവറ്റകൾ തുള്ളി തുളുമ്പുകയാണ്. കണ്ണിനും താഴെയുള്ള കുഞ്ഞപ്പുവിനും കുളിർമ നൽകുന്ന കാഴ്ച ആയിരുന്നു അത്.

ഏട്ടത്തിയുമായുള്ള ആ രാത്രിയിൽ എപ്പോഴെക്കെയോ എന്റെ കരങ്ങൾ പഞ്ഞിപ്പോലത്തെ ഏട്ടത്തിയുടെ ഉരുണ്ട നിതംബത്തിൽ അമർന്നിരുന്നു. പഞ്ഞിപോലെയുള്ള അവറ്റകളെ പലപ്രവിശ്യം ഞാൻ ഞാൻ എന്റെ കരങ്ങൾ