സുജയുടെ കഥ – 7 307

കൊടുത്തു. രണ്ടു പേരുടെയും മുഖം ചോര വാർന്നു മഞ്ഞളിച്ചു. അപമാന ഭാരത്താൽ, ശുഭയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞു. മഞ്ജുനാഥ്, ബെല്ലിയപ്പയുടെയും നോബിളിന്റെയും കൈകൾ കൂട്ടിപിടിച്ചിട്ടു പറഞ്ഞു, ദയവായി രക്ഷിക്കണം, ഞങ്ങളുടെ ഭാവി അവതാളത്തിലാകും. വീട്ടുകാർ ഇതറിയുന്നതു ആലോചിക്കുവാനെ വയ്യ. പ്ളീസ്, നിങ്ങൾ ഇത് പുറത്തു വിടരുത്. അവൻ ദയനീയ ഭാവത്തോടെ നോക്കി. “ശരി, ഇത് പുറത്തറിയാതെയിരുന്നാൽ നമുക്കെന്തു തരും, ബെല്ലിയപ്പ ഒരു ചൂണ്ടയെറിഞ്ഞു. “എന്തും തരും” , മഞ്ജുനാഥ് പറഞ്ഞു. നീ മാത്രം പറഞ്ഞാൽ പോരാ, ഇവളും അത് പറയണം. നോബിൾ സ്വരം കടുപ്പിച്ചു. “ശരി, നിങ്ങൾക്കെന്താ വേണ്ടത് ?” ശുഭ ചോദിച്ചു. “നീയെന്തായാലും ഇവന്റെ കൂടെ കിടന്നില്ലേ, ഇനി നമ്മളെയും ഒന്നറിയൂ, എന്ത് പറയുന്നു”, നോബിൾ പറഞ്ഞു, ശുഭ സ്തബ്ധയായി. അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി. മഞ്ജുനാഥ് അപേക്ഷാഭാവത്തിൽ ശുഭയെ നോക്കി, എന്നിട്ടവളുടെ അടുത്ത് ചെന്നിട്ടു പതിയെ പറഞ്ഞു, “എന്തായാലും നമ്മൾ കുടുങ്ങി, തെളിവെല്ലാം ഇവന്മാരുടെ കൈയിലാ, ഇപ്പൊ ഇവന്മാര് പറയുന്നത് കേൾക്കുകയെ നിവർത്തിയുള്ളൂ.” മഞ്ജുനാഥിനെപ്പോലെയുള്ള ഒരു ഭീരുവിനെയാണല്ലോ താൻ സുഹൃത്താക്കിയത് എന്ന് ശപിച്ചു കൊണ്ട്, ഒന്നുമുരിയാടാതെ അവൾ കണ്ണുകൾ താഴേയ്ക്ക് കൂമ്പി നിന്നു.
വിശന്നു വലഞ്ഞ ചെന്നായ്ക്കൾ ഒരിളം പേടമാനിനെയെന്ന പോലെ നോബിളും ബെല്ലിയപ്പയും ആർത്തിയോടെ അവളെ സമീപിച്ചു. അവൾ രണ്ടടി പിന്നോട്ടു മാറി. നോബിൾ അവളുടെ ടോപ് ഊരി മാറ്റി. കറുത്ത ബ്രേസിയർ, മുലകൾക്ക് മുകളിലോട്ടു കയറി കിടന്നിരുന്നു. അവളുടെ രണ്ടു മുലകളും, ബ്രായുടെ ഞെരുക്കം കാരണം, വാഴക്കുലയുടെ കൂമ്പു പോലെ മുന്നോട്ട് തള്ളി നിന്നു. രക്തം തുടിക്കുന്ന ചുവന്ന നിറമായിരുന്നു ആ മുലകൾക്ക്. അതിന്റെ മുലഞെട്ടുകൾക്കും ഏരിയോളയ്ക്കും, തവിട് കലർന്ന ചുവപ്പു നിറം. ജീവിതത്തിലൊരിക്കലും ഒരു സ്ത്രീയുടെയും നഗ്നത കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത, ആ രണ്ടു സുഹൃത്തുക്കളുടെയും വായിൽ വെള്ളമൂറി. രണ്ടു പേരും, ഓരോ മുലകൾ ഒരോന്നെടുത്തു ഉറുഞ്ചി ചപ്പി. അവളുടെ ബ്രായും അവർ ഊറി മാറ്റി. അവരുടെ പല്ലുകൾ കൊണ്ട് അവൾക്കു ചെറുതായി വേദന തോന്നി. നോബിൾ മറ്റേ കൈ കൊണ്ട് അവളുടെ ജട്ടി ഊറി മാറ്റി. പരിപൂർണ്ണ നഗ്നതയിൽ ഒരു ദേവതയെപ്പോലെ ശുഭ നിന്ന് വിളങ്ങി. അവളുടെ മുഖത്തിനേക്കാളും ത്രസിപ്പിക്കുന്ന നിറമായിരുന്നു അവളുടെ ശരീരത്തിന്. പൂർണമായും ഷേവ് ചെയ്ത പൂർതടം അവൾ നാണം കൊണ്ട് തുടകൾ പിണഞ്ഞു വച്ച് കൊണ്ട് നിന്നു. ഖജുരാഹോയിലെ നഗ്നസ്ത്രീകളുടെ ബിംബങ്ങളെക്കാൾ വടിവൊത്തതായിരുന്നു ശുഭയുടെ സൗന്ദര്യം. ഒരു പെണ്ണിന് പൂർണ സൗന്ദര്യം എന്നൊന്നുണ്ടെങ്കിൽ അത് ശുഭ തന്നെയായിരുന്നു. ചുവന്നു തുടുത്തു കരിമ്പ് പോലുള്ള തുടകൾ പിണഞ്ഞ കൊണ്ട അവളുടെ നിൽപ്പ്, ഒരപ്സരസ്സിന്റെ ദാരുശിപം എന്ന് തോന്നിച്ചു. അവർ