സാമിയണ്ണൻ 1[ആമുഖം] [അശ്വതി അച്ചു] 207

ഇറങ്ങാനൊരുങ്ങിയ അവളുടെ അമ്മ അണിഞ്ഞൊരുങ്ങിയ അവളെ കണ്ടു ചോദിച്ചു.

‘നിനക്ക് എന്റെ മോളോട് അസൂയയാ… അവൾക്കു നിന്നെക്കാൾ ഇത്തിരി ഭംഗി കൂടിപ്പോയതിനു’ ശ്രീക്കുട്ടിയുടെ അച്ഛൻ അവളുടെ അമ്മയ്ക്ക് മറുപടിയായി കളിയാക്കി പറഞ്ഞു. ശ്രീക്കുട്ടി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

ശ്രീ അവളുടെ സ്കൂട്ടിയും തള്ളിക്കൊണ്ട് അച്ഛനും അമ്മയോടും ഒപ്പംബസ് സ്റ്റോപ്പിലെത്തി. ബസ് വരുന്നത് വരെ അവളും അവിടെ നിന്നു.

അല്പം വൈകി വന്ന ബസിൽ അവർ കയറി കൈവീശിയപ്പോഴേയ്ക്കും ശ്രീയുടെ തുടയിടുക്കിൽ നനവ് പടർന്നിരുന്നു…

അവൾ വേഗം സ്കൂട്ടി ഓൺ ചെയ്തു തന്റെ ഭഗവാന്റെ അടുത്തേയ്ക്കു വിട്ടു.

സാമിയണ്ണന്റെ ടെന്റിനടുത്തുറോഡിൽ വണ്ടി നിർത്തി അവൾ റോഡിൽ നിന്നിറങ്ങി നടന്നു.

സാമിയണ്ണനെ വൃത്തിയില്ലാത്തവനെന്നു മുദ്രകുത്തി അത് മുതലെടുത്തു അവിടെ വേസ്റ്റുകളും മദ്യക്കുപ്പികളും പലരും കളഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അതിനു പുറമെ അമേധ്യത്തിന്റെയും ഛർദിയുടെയും ദുർഗന്ധവും.

സാമിയണ്ണന്റെ കക്കൂസും കുളിമുറിയുമൊക്കെ ആ പറമ്പുതന്നെയാണ്… അതിൽ ശ്രീക്കുട്ടിക്ക് പരാതിയില്ല. ആ കൊച്ചു ടെന്റിൽ തന്റെ പിറന്നാൾ രാവ് ആഘോഷിച്ചു തീർത്തപ്പോൾ മനസ്സിലായതാണ് സാമിയണ്ണൻ അവിടെ താമസിക്കുവാൻ എത്ര കഷ്ടപ്പെടുന്നുവെന്നത്.

ഛർദിയുടെയും മറ്റും ദുർഗന്ധമാണ് സഹിക്കാൻ വയ്യാത്തത്. അണ്ണന്റെ മലവും ഛര്ദിയുമൊക്കെ മാത്രമാണെങ്കിൽ ശ്രീക്കുട്ടിയ്ക്കു പ്രശ്നമല്ല. പക്ഷെ… ഇവിടെ പലരും അത് മുതലെടുത്തു വൃത്തിഹീനമാക്കിയിരിക്കുന്നു.

പണ്ട് പത്താം ക്ലാസിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ അതിരാവിലെ ട്യൂഷന് അതുവഴി പോകുമ്പോൾ സാമിയണ്ണൻ മനഃപൂർവം തന്നെ കാണിക്കുവാനായി കുളിയും മറ്റും പതിവായിരുന്നു.

അന്ന് അറപ്പും വെറുപ്പുംതോന്നിയിരുന്നു. എന്നാൽ എങ്ങനെയാണു അതൊക്കെ മറന്നു താൻ കഴിഞ്ഞ പിറന്നാളിന് ഈ ടെന്റിൽ വെറും നിലത്തു അണ്ണന് കിടന്നുകൊടുത്തത് എന്ന് ശ്രീക്കുട്ടിയ്ക്കു അത്ഭുതം തോന്നി.

അവൾ ടെന്റിനുള്ളിലെത്തി മൊബൈൽ വെളിച്ചം തെളിയിച്ചു. സാമിയണ്ണൻ നല്ല ഉറക്കമാണ്.

തലയ്ക്കടുത്തു അല്പം ബാക്കിയുള്ള ഒരു മദ്യക്കുപ്പി വീണു കിടക്കുന്നു. എതിർ വശത്തു പിറന്നാൾ ദിനത്തിൽ വന്നു പോയപ്പോൾ നിർബന്ധിച്ചു വാങ്ങിയ തന്റെ പാന്റീസ്. അതിൽ നിറയെ സാമിയണ്ണന്റെ ഛർദി. അരയ്ക്കു താഴെ പൂർണ നഗ്നനാണ്.