സാമിയണ്ണൻ 1[ആമുഖം] [അശ്വതി അച്ചു] 207

സാമിയണ്ണന്റെ ആ കിടപ്പുകണ്ടപ്പോൾ വിഷമം തോന്നിയെങ്കിലും. അരക്കെട്ടിലെ കൊടും കാട്ടിൽ നീണ്ടു കിടന്നു മയങ്ങുന്ന അണ്ണന്റെ കരിമൂർഖനെ കണ്ടപ്പോൾ ശ്രീക്കുട്ടിയുടെ ചുണ്ടുകൾ നനഞ്ഞു. അരക്കെട്ടിലേയും…..

വായിൽ വെള്ളമൂറി. പാന്റീസിലും നനവ് പടർന്നു.

‘അണ്ണാ…’ അവൾ മുട്ടുകുത്തിയിരുന്നു അയാളെ കുലുക്കി വിളിച്ചു. അയാൾ പാതി മയക്കത്തിൽ എന്തൊക്കെയോ പുലമ്പി.

അയാൾ ഇപ്പോഴൊന്നും എഴുന്നേൽക്കില്ലെന്നു ശ്രീക്കുട്ടിക്ക് മനസ്സിലായി. അവൾക്കു കരച്ചിൽ വന്നു.

അവിടൊക്കെ നോക്കിയപ്പോൾ തലേന്ന് വാങ്ങി വെച്ച പാതി തീർന്ന ഒരു ബോട്ടിൽ വെള്ളംഅവൾ കണ്ടു. അവൾ അത് എടുത്തു അല്പം കയ്യിലാക്കി അയാളുടെ മുഖത്ത് കുടഞ്ഞു എന്നിട്ടു കൈകൊണ്ടു മുഖം തുടച്ചു.

വെള്ളത്തിന്റെ തണുപ്പും നനുത്ത കയ്യുടെ മൃദു സ്പർശവും അയാളെ ഉണർത്തി.

മൊബൈലിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ അയാൾ കണ്ണ് തുറക്കുന്നത് അവൾകണ്ടു. ഉണർന്നെഴുന്നേറ്റതും കണ്മുന്നിലെ അപ്സരസിനെ കണ്ട അയാളുടെ നാഡീ ഞരമ്പുകൾക്കു ചൂടുപിടിച്ചു.

‘ശ്രീ… എന്റെ പൊന്നുമോള് വന്നോ?’ അയാൾ അതും പറഞ്ഞു അവളെ പിടിച്ചു തന്നോട് ചേർത്തു.

ശ്രീക്കുട്ടിയുടെ തേനധരങ്ങൾ അയാളുടെചുണ്ടുകൾക്കിടയിലായി. ആ ഇളം ചുണ്ടുകൾ അയാൾ വലിച്ചുകുടിച്ചു. ഒപ്പം അവളുടെ ശരീരം മുഴുവൻ അയാളുടെ കൈകൾ ഇഴഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങി.

അവൾക്കു അയാളുടെ വായിലെ മദ്യത്തിന്റെയും ഛർദിയുടെയും ഗന്ധം ഓക്കാനിക്കാൻ തോന്നിപ്പിച്ചെങ്കിലും ഒന്നും ചെയ്യാനാകില്ലായിരുന്നു. മദാലസകളെപ്പോലും തന്റെ ബലിഷ്ഠകരങ്ങളിൽ അടക്കിനിർത്തുന്ന സാമിയണ്ണന്റെ ശക്തിയിൽ ആ പതിനെട്ടുകാരി കുരുന്നു പെണ്ണിന് ഒന്ന് പിടയാൻ പോലുമാകില്ല.

‘അണ്ണാ… വീട്ടിലേക്കു പോകാം…’ ഒരു നിമിഷം ഒഴിവു കിട്ടിയപ്പോൾ ശ്രീക്കുട്ടി കിതച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

‘ശ്രീക്കുട്ടീ… അണ്ണന് ഇപ്പോൾ എഴുന്നേറ്റു വരാൻ വയ്യെടി. ഇന്നലെ നിന്നെ പണ്ണുന്നതു ഓർത്തപ്പോൾ വട്ടു പിടിച്ചു. പോയി രണ്ടു കുപ്പി വാങ്ങി അടിച്ചു. കുറച്ചു അധികമായിപ്പോയി.