തുടക്കവും ഒടുക്കവും [ലോഹിതൻ] 343

ആ വിജനമായ നാട്ടു റോഡിലെ കലുങ്കിൽ ഇരുന്ന് രാഘവൻ മകനോട് അവന്റെ അമ്മക്കുണ്ടായ ദുരനുഭവം മുഴുവൻ പറഞ്ഞു…

എല്ലാം കേട്ടു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ സ്വഭാവികമായി ഒരു ചെറുപ്പക്കാരനുണ്ടാകാവുന്ന ദേഷ്യവും കോപവും എല്ലാം അവനും ഉണ്ടായി..

ഈ നിമിഷം ഭാർഗവന്റെ അടുത്ത് ചെന്ന് തന്റെ അമ്മയെ ഉപദ്രവിച്ച ഭാർഗവന്റെ കുണ്ണ മുറിച്ചു തെരുവ് പട്ടിക്ക് തിന്നാൻ ഇട്ടുകൊടുക്കാൻ അവന്റെ മനസ് തുടിച്ചു…

മകനോട് എല്ലാം പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞാണ് താൻ അബദ്ധം കാണിച്ചല്ലോ എന്ന് രാഘവന് തോന്നിയത്…

ശിവാ.. നിന്നോട് പറയരുത് എന്ന് കരുതിയ കാര്യങ്ങളാണ് ഞാൻ പറഞ്ഞത്..

നിന്റെ വിഷമം എനിക്കറിയാം.. നിന്റെ പ്രായവും..! ചിന്തിക്കാതെ ആപത്തിലൊന്നും ചെന്ന് ചാടരുത്..

അവനെ ദൈവം ശിക്ഷിച്ചോളും.. നിന്റെ അമ്മയ്ക്കും അനിയത്തിക്കും നീ മാത്രമേയുള്ളു…

രാഘവൻ പറഞ്ഞതിനൊക്കെ അപ്പോൾ തല കുലുക്കി സമ്മതിച്ചെങ്കിലും ഭർഗവാനെ ദൈവത്തിനു വിട്ടുകൊടുക്കാൻ തല്ക്കാലം ശിവന് മനസ്സില്ലായിരുന്നു…

പിറ്റേദിവസം തിരിച്ചു കോയമ്പത്തൂർക്ക് പോകുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ശിവൻ വണ്ടികയറിയത് പരുന്തും പാറയിലേക്കാണ്.. ഭാർഗവൻ മുതലാളിയുടെ സാംബ്രാജ്യത്തിലേക്ക്..!

രാഘവനെയും ഭാര്യയെയും കാണാനില്ല എന്ന് തൊഴിലാളികൾ പറഞ്ഞ് അറിഞ്ഞു എങ്കിലും ഭാർഗവൻ അതു കാര്യമാക്കിയില്ല..

പേടിച്ചു പോയതാണ്.. ആഹ് ഒരു തവണ അവളെ കിട്ടിയില്ലേ.. നല്ല ഇറുകിയ കൂതിയായിരുന്നു പൂറിക്ക്.. കുറേ നാൾ ഉപയോഗിക്കാം എന്ന് കരുതിയതാണ്…

പോട്ടെ.. ഇറുക്കമുള്ളത് പോയാൽ മുറുക്കമുള്ളത് വരും.. അവൾക്ക് ഒരു മകളുണ്ടന്നാണ് അറിഞ്ഞത്.. അതിനെ ഒന്നു കാണാൻ പോലും പറ്റിയില്ല.. അവളുടെ മോളല്ലേ മോശം ആയിരിക്കില്ല.. ശ്ശേ.. ആഹ് പോട്ടെ…

ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞതോടെ ഭാർഗവൻ മുതലാളി അതൊക്കെ മറന്നു.. രാഘവന് പകരം വേറെ ആളെ ടാപ്പിങ് ഏൽപ്പിച്ചു…

അങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോളാണ് ശിവൻ വന്നിറങ്ങുന്നത്…

അവൻ ഒന്നോ രണ്ടോ പ്രാവശ്യമേ ഭാർഗവനെ കണ്ടിട്ടുള്ളു..

കവലയിലെ പെട്ടിക്കടയിൽ നിന്നും ഒരു ചായയും കുടിച്ചു നിൽക്കുമ്പോളാണ് ആ ജീപ്പ് അവൻ കാണുന്നത്..

ഭാർഗവൻ മുതലാളി ആ ജീപ്പിന്റെ സൈഡിൽ ഇരിക്കുന്നു…

പിന്നെ അവൻ ഒന്നും ഓർത്തില്ല.. ചാടി റോഡിലേക്ക് കയറി കൈ വിരിച്ചു പിടിച്ചു നിന്നു…