വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം 5 [വെറും മനോഹരൻ] 644

“ഇത്…?”, അഞ്ജുവിനെ നോക്കി അവൾ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.

റോഷൻ : “അഞ്ജു… വിമലിന്റെ വൈഫ്‌…”

“ഓഹ്… ഞാൻ കരുതി…”, ഉള്ളിലുള്ളത് അറിയാതെ പുറത്ത് ചാടിയതും ശരണ്യ സ്വയം നിർത്തി.

“നീ കരുതി….?”, പക്ഷെ റോഷൻ അവളെയങ്ങനെ രക്ഷപ്പെടാൻ വിട്ടില്ല.

“ഒന്നൂല്ല… ഞാൻ കരുതി നിന്റെ ഗേൾഫ്രണ്ട് ആയിരിക്കുംന്ന്… മതിയോ…?”, അവൾ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ, റോഷന് എന്തോ പഴയ കാന്താരിയായ ശരണ്യയെ ഓർമ്മ വന്നു.

അവൻ ഇടം കണ്ണിട്ട് അഞ്ജുവിനെ നോക്കി… ശരണ്യ ആ വിധം പറഞ്ഞപ്പോൾ, അവളുടെ മുഖത്ത് എവിടെ നിന്നോ ഒരു ലജ്ജാഭാവം കയറി വന്നത് അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. അത് റോഷൻ കാണാതിരിക്കാൻ അവൾ കഷ്ട്ടപ്പെടുന്നതും…

“അതങ്ങ് പറഞ്ഞാ പോരേ… അതിന് എന്തിനാ ഇത്ര ബിൽഡ് അപ്പ്…!”, ശരണ്യ പറഞ്ഞതിന് മറുപടി നൽകിക്കൊണ്ട്, പെട്ടന്ന് തന്നെ റോഷൻ രംഗം തമാശയാക്കി ഒതുക്കി വിട്ടു.

അഞ്ജുവും ശരണ്യയും പരസ്പരം കൈ കൊടുത്ത് പരിചയപ്പെട്ടു. തുടർന്ന് സംസാരിക്കവേ, ശരണ്യ റോഷനോട് അടുത്ത് ഇടപഴക്കുന്നത് കണ്ട്, അഞ്ജുവിന്റെ മുഖത്ത് ചെറിയൊരു കുശുമ്പ് തെളിഞ്ഞു വന്നതു പോലെ, അവന് തോന്നി.

അഞ്ജു ശരണ്യയുടെ മുന്നഴക്കും പിന്നഴക്കും ആരുമറിയാതെ തന്റേതുമായി തട്ടിച്ചു നോക്കി, വെറുതേ ആകുലപ്പെട്ടു… റോഷൻ പക്ഷെ ഇതൊക്കെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവൻ അവളുടെ കുശുമ്പ് ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ട്, ശരണ്യയോടും കുറച്ച് കൂടുതൽ സ്വാതന്ത്രത്തോടെ സംസാരിച്ചു.

“ഡാ… നിന്റെ നമ്പർ ഒന്ന് തന്നെ…”, പോകാൻ നേരം, ശരണ്യ തന്റെ ഫോൺ എടുത്തു കൊണ്ട്, റോഷനോട് പറഞ്ഞു.

റോഷൻ അഞ്ജുവിനെ ഒന്ന് നോക്കി… എന്തോ പൊന്നോ…! അപ്പോ അവളുടെ കണ്ണുകൾ കാണണം… ഏതാണ്ട് അഞ്ജുവിന്റെ സ്കൂട്ടർ ശരണ്യക്ക് ഫ്രീയായി കൊടുക്കാൻ പോണ പോലെ അവളവനെ ദഹിപ്പിക്കുന്ന ഒരു നോട്ടം നോക്കി….

ആ നോട്ടം ശ്രദ്ധിക്കാത്ത മട്ടിൽ, റോഷൻ തന്റെ നമ്പർ മെല്ലെ പറഞ്ഞു… അത് പറയുന്നതിനിടയിൽ അവൻ അഞ്ജുവിനെ ഇടം കണ്ണിട്ട് നോക്കി…. എന്തമ്മോ… ഇതെന്താ ഭദ്രകാളിയോ…!’, അലവലാതി അഞ്ജുവിന്റെ നോട്ടം കണ്ട് പേടിച്ച് പറഞ്ഞു.

“അച്ചു നമ്പർ ചോദിച്ചിരുന്നു… അപ്പോ കൊടുക്കാൻ പറ്റീല… നീ കൊടുത്തേക്ക്”, റോഷനൊരു missed call നൽകി, ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ ശരണ്യ പറഞ്ഞു.