വശീകരണ മന്ത്രം 11 [ചാണക്യൻ] 579

സംശയം തെളിയിക്കാൻ വീണ്ടും അവൾ ആ ചിത്രത്തിലേക്ക് കണ്ണും നട്ടിരുന്നു.

ആ ചിത്രത്തിലെ പുഞ്ചിരിച്ചു നിൽക്കുന്ന തന്റെ രൂപത്തിന് പതിയെ എന്തൊക്കെയോ മാറ്റങ്ങൾ വന്നു തുടങ്ങി.

പുഞ്ചിരി മാറി പകരം പകയും വിദ്വേഷവും വന്നു നിറഞ്ഞു.

ക്രൂരമായ പുഞ്ചിരി ആ അധരങ്ങളിൽ ഉടലെടുത്തു.

മുഖത്തിന്റെ ഒരു വശം പൊള്ളലേറ്റ പോലെ വികൃതമായി മാറി.

ആ കാഴ്ച കണ്ടതും ദക്ഷിണ ഭയന്നു വിറച്ചുകൊണ്ട് പുറം തിരിഞ്ഞോടി.

അവളുടെ ഹൃദയം രാജധാനി എക്സ്പ്രെസ് പോലെ വേഗതയിൽ മിടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

നിർത്താതെ അവൾ കണ്ണിൽ കണ്ട വഴികളിലൂടെ ഓടിയോടി അവസാനം ഹാളിൽ എത്തി ചേർന്നു.

അതിനു ശേഷം സ്വന്തം റൂമിലേക്ക് അവൾ ഓടിപ്പോയി.

ഇതുപോലത്തൊരു മനയിൽ വഴി തെറ്റിയാൽ ആകെ പെട്ടു പോകുമെന്നു അപ്പോഴാണ് ദക്ഷിണ മനസിലാക്കുന്നത്.

സ്വന്തം മുറിയിൽ എത്തിയപ്പോഴേക്കും അവൾ നന്നേ കിതച്ചിരുന്നു.

അണച്ചുകൊണ്ട് അവൾ അവിടെയുള്ള ബെഡിൽ പോയിരുന്നു.

കിതപ്പ് കാരണം അവളുടെ മാറിടം താളത്തിനനുസൃതമായി പൊങ്ങി താഴുന്നുണ്ട്.

കിതപ്പിന് നേരിയ ശമനം വന്നതും അവൾ അവിടെ നിന്നും എണീറ്റു മുന്നിലുള്ള കസേരയിൽ അമർന്നിരുന്നു.

അപ്പോഴും അവൾക്ക് മുന്നേ കണ്ട കാഴ്ചകളെ ആവിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

വളരെ ഭയാനകരമായ അനുഭവം ആയിരുന്നു അത്‌ അവളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം.

അവിടെയുള്ള ടവൽ എടുത്തു അവൾ മുഖം തുടച്ചു വൃത്തിയാക്കി.

മുഖത്തെ വിയർപ്പ് കാണികകളെ ആ ടവൽ വലിച്ചെടുത്തു.

ആശ്വാസത്തോടെ അവൾ കസേരയിൽ ചാഞ്ഞിരുന്നു.

അപ്പോഴാണ് മുന്നിലെ കണ്ണാടിയിലെ തന്റെ പ്രതിബിംബത്തിൽ അവളുടെ കണ്ണുകൾ ഉടക്കി നിന്നത്.

ദക്ഷിണ അല്പം പരിഭ്രമത്തോടെ സ്വന്തം മുഖം അതിൽ നോക്കിക്കണ്ടു.

പൊടുന്നനെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ ഭയന്നു പിടഞ്ഞു.

കണ്ണാടിയിലുള്ള ദക്ഷിണയുടെ പ്രതിബിംബത്തിന്റെ മുഖത്തു പയ്യെ ഒരു പുച്ഛച്ചിരി വിടർന്നു.