വശീകരണ മന്ത്രം 15 [ചാണക്യൻ] 502

അനന്തു ശിവജിത്തിന്റെ കൈകൾ വിടുവിക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും സാധിച്ചില്ല.. പാറ പോലെ ഉറച്ചു നിന്ന ശിവജിത്തിന് മുന്നിൽ അനന്തു തോറ്റു പോയി.

ഗുരുക്കൾ പറഞ്ഞിട്ടും ശിവജിത്ത് നിർത്തിയില്ല.

പൊടുന്നനെ അനന്തുവിന്റെ തലയാകെ പെരുത്തു.

തലച്ചോറിൽ ഒരു സ്ഫോടനം പോലെ നടന്നതും അനന്തുവിന്റെ മറിഞ്ഞു പോയ കണ്ണുകൾ പൂർവ സ്ഥിതിയിലേക്ക് മാറി.

നിമിഷ നേരത്തേക്ക് അവൻ ദേവനായി മാറി.

ദേവനായി മാറിയ നിമിഷം അനന്തു ശിവജിത്തിന്റെ ഇടത് കയ്യിലേക്ക് വലതു കൈ കൊണ്ടു പിടിച്ച ശേഷം ശരീരം ചുളിച്ചു പിടിച്ചു.

ശരീരം ചുളിച്ചപ്പോൾ അരക്കെട്ടിന്റെ ഭാഗത്തു വന്ന ഗ്യാപ്പിൽ കൂടി അനന്തു ഇടത് കൈ കയറ്റി സ്വന്തം വലത് കയ്യിൽ പിടിച്ചു.

ശേഷം ഇടത് കാൽ പിന്നിലേക്ക് വച്ചു പിന്നിലേക്ക് ഞൊടിയിടയിൽ തിരിഞ്ഞ് ശിവജിത്തിന്റെ കൈ പിടിച്ചു വളച്ചു.

അനന്തു കൈ പിടിച്ചു വളച്ചതും ശിവ ജിത്തിന്റെ ഉടൽ വളഞ്ഞു മുഖം ഭൂമി ദേവിക്ക് സമാന്തരമായി.

അതോടൊപ്പം ശിവജിത്തിന്റെ കൈകുഴ പിടിച്ചു തിരിച്ചു.

വേദനയാൽ അലറിയ ശിവ ജിത്തിനെ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കിയ ശേഷം അനന്തു ശിവ ജിത്തിനെ ഗോദക്ക് പുറത്തേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു.

ഗോദക്ക് പുറത്തേക്ക് തെറിച്ചു വീണ ശിവജിത്ത് സഹിക്കാനാവാത്ത വേദനയോടെ എഴുന്നേൽക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

എന്നാൽ അതിനു സാധിക്കാതെ വീണ്ടും മണ്ണിലേക്ക് വീണു.

അതുകണ്ടു സങ്കടം തോന്നിയ ബലരാമൻ ശിവജിത്തിനെ പയ്യെ എണീപ്പിച്ച ശേഷം മനയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് കൊണ്ടു പോയി.

പോകുമ്പോ പോലും ശിവജിത്തിന്റെ പക എരിയുന്ന കണ്ണുകൾ അനന്തുവിന് നേരെയായി

അപമാനിക്കപ്പെട്ടവന്റെ നിരാശ ആ കണ്ണുകളിൽ നിഴലിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

മനോഹരം

ഗുരുക്കൾ അനന്തുവിനെ അഭിനന്ദിച്ചു.

അനന്തു ഒന്നും മിണ്ടാതെ നേരെ മനയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു.

അവിടെ ഇവരുടെ പ്രകടങ്ങൾ കണ്ടു കൊണ്ടു അനന്തുവിന്റെ അനിയത്തി ശിവപ്രിയ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു.

എന്റെ പൊന്നു എട്ടാ….. എന്തൊരു പെർഫോമൻസ് ആയിരുന്നു? ഇതൊക്കെ എപ്പോ പഠിച്ചു?

എന്ത്?

അനന്തു ഒന്നും മനൻസിലാവാതെ അവളെ നോക്കി.

അല്ല ആ ജാഡ തെണ്ടിയെ മലർത്തിയടിച്ചില്ലേ അതിനു?

ഞാനോ? എപ്പോ?

അനന്തു ഒന്നും ഓർമയില്ലാതെ ശിവപ്രിയയെ നോക്കി.

ദേ എട്ടാ പൊട്ടൻ കളിക്കല്ലേ….. നിങ്ങളല്ലേ ഇപ്പൊ ആ ജിത്തുവേട്ടനെ എടുത്തു പെരുമാറിയത്? ഞാൻ എന്റെ കണ്ണുകൾ കൊണ്ടു കണ്ടതല്ലേ?