നാട്ടിലെ പിള്ളേര്‌ടൊപ്പം തെണ്ടിത്തിരിയലും ഫുട്ബോൾ കളിയുമായി നടക്കുമ്പോഴാണ് എന്നോ എഴുതിയ ഒരു എക്സാം റിസൾട്ട് വന്നു ഇക്കാക്ക് ജോലി കിട്ടുന്നത്.ഇക്കയെന്നു പറഞ്ഞാൽ മൂത്താപ്പയുടെ മോനാണ്.പക്ഷേ ഫാമിലിയിലെ ഞങ്ങൾ അനിയന്മാരുടെ റോൾ മോഡൽ എല്ലാം ഇക്കാക്കയാണ്.ഇക്കാക്ക് ആ ടൈമിൽ 25, 26 വയസ്സോ മറ്റൊ ഉണ്ട്.അതേ സമയത്തു സർക്കാർ ജോലിയും കിട്ടി.ഇനി വൈകിക്കേണ്ടെന്ന് വെച്ചു കല്യാണാലോചനയും തുടങ്ങി.മാട്രിമോണിയും ബ്രോക്കർമാരുമൊക്കെ തപ്പിയെങ്കിലും അവസാനം ആലോചന വന്നെത്തിയത് എന്റെ വീടിനടുത്തുള്ള ഷിംനയിലും.വീടിന്റെ തൊട്ടടുത്തലെങ്കിലും ചെക്കൻവീട്ടുകാരിൽ ഏറ്റവും അടുത്തത് എന്റെ വീടായിരുന്നു.പിന്നെ എന്റെ അതെ പ്രായവും 22 വയസ്.

പിന്നെ ആ വീടിനടുത്തു സ്കൂളിൽ ഒപ്പം പഠിച്ച ഒരു പെണ്ണുള്ളത്കൊണ്ട് അവളോടും അഭിപ്രായം ചോദിച്ചപ്പോ ജാഡക്കാരി ആണെന്ന് പറഞ്ഞതുകൊണ്ടും എനിക്കി കല്യാണം ഇഷ്ടമല്ലായിരുന്നു. പിന്നെ ഒരേ പ്രായത്തിലുള്ളവളെ ഇത്താത്തയെന്നും വിളിക്കണം. പക്ഷേ വീട്ടുകാരും പെണ്ണും ചെക്കനും ഇഷ്ടപ്പെട്ടു വിവാഹം കേമമായി നടക്കുകയും ചെയ്തു. അങ്ങനെ ഷിംന എന്റെ ഇത്താത്തയായി.

ആദ്യമൊന്നും ഞങ്ങളും വലിയ വർത്തമാനമൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. എന്തേലും ചോദിച്ചാൽ പറയും.ചിരിക്കും അത്രതന്നെ.ഇക്കാക്ക പിന്നെയും കൂട്ടുകൂടലും ജോലിക് പോക്കുമൊക്കെയായി അങ്ങനെ നടക്കുന്നു. ഞാനാണെങ്കിൽ പഠിക്കലും ജോലി നോക്കലുമൊക്കെയായി വീട്ടിലും.

അധികം ആളുകളോട് ഇടപഴകാൻ ഇഷ്ടമല്ലാത്തത് കൊണ്ട് തന്നെ സുഹൃത്തുക്കളും കുറവായിരുന്നു. കൂടുതൽ സമയവും വീട്ടിലിരുപ്പ് ആയത്കൊണ്ട് തന്നെ വീഡിയോ കാണലും വാണമടിയുമൊക്കെ നല്ല രീതിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.അങ്ങനെ ജീവിതം മുന്നോട്ടു പോകുമ്പോ ഇത്താത്ത പ്രെഗ്നന്റ് ആയി.ഇക്കാക്കക്കു ജോലിക് പോകേണ്ടതുകൊണ്ടും മൂത്താപ്പക്ക് വണ്ടിയോടിക്കാൻ അറിയില്ലാത്തതുകൊണ്ടും ഞാൻ വെറുതെയിരിപ്പായതുകൊണ്ടും ഹോസ്പിറ്റൽ ഓട്ടങ്ങളെല്ലാം എനിക്കായിരുന്നു.

പെട്രോൾ അടിക്കാനും ചിലവിനും ഓരോ പോക്കിനും നല്ലൊരു എമൗണ്ട് കയ്യിലേക് കിട്ടുന്നത് കൊണ്ട് പോവാൻ ഞാനും റെഡിയായിരുന്നു. അങ്ങനെ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്കുള്ള പോക്കിലും വരവിലുമൊക്കെയായി ഞാനും ഇത്താത്തയും കമ്പനിയായി.അങ്ങനെ ഇത്താത്ത ഒരു ആൺകുഞ്ഞിനെ പ്രസവിച്ചു.പിന്നീട് അങ്ങോട്ട് കുട്ടിയെ കാണാനും കളിപ്പിക്കാനും ഒക്കെയായി പോയി പോയി വീണ്ടും ഇത്താത്തയുമായി നന്നായി അടുത്തു.ഇപ്പോ നല്ല കൂട്ടുകാരെ പോലെയായി ഞങ്ങൾ.