എന്നും ഓർമ്മിക്കാൻ ഒരു മഴക്കാലം [Ajitha] 228

വേണു : മോളെ ഇവിടെ വേറെ ആരും ഇല്ലേ. ആരെയും ഇതുവരെ കണ്ടില്ലല്ലോ.

നിഷ : ഇവിടെ അമ്മായിയാമ്മയും ഞാനും മാത്രമേ ഒള്ളൂ. കെട്ടിയോൻ

ഗൾഫിലാണ്.

വേണു : അമ്മായിയാമ്മയുമായി നല്ല ബന്ധം ആണോ, അല്ല ഞാൻ ചുമ്മ ചോദിച്ചതാ

നിഷ : എന്നെ സ്വന്തം മോളെപോലെയാണ് കാണുന്നത്. ഞാനും അങ്ങനെത്തന്നെയാണ് കാണുന്നത്

വേണു : മോള് ഭാഗ്യവതിയാണ്.

നിഷ : അങ്ങനൊന്നും ഇല്ല ചേട്ടാ.

നിഷ സമയം നോക്കി. സമയം ഇപ്പോൾ 4 മണിയായി.

നിഷ : ചായ കുടിക്കുമല്ലോ അല്ലേ

വേണു : കുടിക്കും മോളെ.

നിഷ : ഞാൻ പോയി ചായ ഇട്ടോണ്ട് വരാംഅങ്ങനെ നിഷ കൊച്ചുമായി കിച്ചനിലേക്ക് പോയി ചായ ഉണ്ടാക്കി, നേരെ തിരിച്ചു വന്നു. വേണുവിന് ചായ കൊടുത്തു. അയാൾ അത് കുടിച്ചോണ്ട് മഴയിൽ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഇപ്പോഴും അയാൾ തോർത്താണ് ഉടുത്തിരിക്കുന്നത്. അയാൾ ചായ കുടിച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ട് അയാളുടെ തുണികൾ പിഴിയാൻ തുടങ്ങി..

അവൾ അകത്തേക്ക് പോയി കിച്ചൺ വാതിൽ close ചെയ്തു. എന്നിട്ട് sitout ലേക്ക് വന്നു. അയാളെ നോക്കി. സമയം 5 ആയി. അവൾ പോയി കുഞ്ഞിന് കഴിക്കാൻ food ഉണ്ടാക്കി, കുറച്ചു സമയം കുഞ്ഞിനെ കളിപ്പിച്ച് food കൊടുത്തു. എന്നിട്ട് പാത്രങ്ങൾ കഴുകി വെച്ചു. പിന്നെ കുറച്ചു ജോലികളിൽ ഏർപ്പെട്ടു, മഴ കാരണം പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻ പറ്റാത്തതിന്റെ വിഷമവും. അതിന്റെ ഇടയ്ക്കു കറന്റ്റും പോയി. അവൾ എമർജൻസി ലമ്പ് കൊച്ചിന്റെ അടുത്ത് ഓണാക്കി വെച്ചിട്ട് അവൾ പുറത്തേക്കു വന്നിട്ട് പുറത്തേക്കു നോക്കി, ഇരുട്ട് വീണു തുടങ്ങിട്ടുണ്ട്.

നിഷ അയാളെ നോക്കി, അയാളെ അവിടെ കാണാൻ ഇല്ല, അപ്പോഴാണ് കിച്ചനിലെ ഡോർ അടച്ചില്ലെന്ന കാര്യം അവൾക്കു ഓർമ വന്നത് അവൾ കിച്ചനിലേക്ക് ചെന്നു. പുറത്ത് എന്ധെങ്കിലും ഉണ്ടോന്നു നോക്കി. അപ്പോൾ വിറകു പുരയുടെ സൈഡിൽ ഒരു പാത്രം ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ട് അവൾ അതെടുക്കാനായി അങ്ങോട്ട്‌ ചെന്നു, അപ്പോൾ അവൾ കണ്ട കാഴ്ച അവളെ ഞെട്ടിച്ചു കളഞ്ഞു. വിറകു പുരയുടെ വെളിയിലേക്ക് നിന്നിട്ടു അയാൾ മൂത്രം ഒഴിക്കുകയാണ്. അയാളുടെ കുണ്ണയുടെ നീളം വളരെ വലുതായിരുന്നു. വണ്ണം അധികമില്ല.

അവളെ അയാൾ കണ്ടില്ല. ആ കാഴ്ച്ചയിൽ അവൾ അവിടെ നിന്നുപോയി. അവളുടെ അടി വയറ്റിൽ ഒരു തണുപ്പ് അനുഭവപ്പെട്ടു, പെട്ടെന്ന് സ്വബോധം തിരിച്ചെടുത്തിട്ടു അവൾ പാത്രവും എടുത്തോണ്ട് കിച്ചണിൽ കയറി വാതിൽ അടച്ചു. അയാൾക്ക്‌ ഒട്ടും വയ്യ എന്നാലും അയാളുടെ കുണ്ണ, എന്നാ ചിന്തയിൽ ആയിപ്പോയി അവൾ. അറിയാതെ തന്നെ പൂറിലേക്ക് കൈ വച്ചൊന്നു ഞെരടി. വല്ലാത്തൊരു ഫീൽ ആയിരുന്നു അവൾക്കു. അവൾ പെട്ടെന്ന് തന്നെ പുറത്തേക്കു വന്നു. അപ്പോഴേക്കും അയാൾ അവിടെ കസേരയിൽ വന്നിരുന്നു.