എന്നും ഓർമ്മിക്കാൻ ഒരു മഴക്കാലം [Ajitha] 228

നിഷ : എന്നും എവിടെയാണ് കിടക്കുന്നതു

വേണു : അമ്പലത്തിണ്ണയിൽ അല്ലെങ്കിൽ കട തിണ്ണയിൽ.

നിഷ : എന്നിപ്പോൾ അവിടെ കിടക്കാൻ പറ്റുമെന്നു തോന്നുന്നില്ല. മഴ കാരണം പുറത്തിറങ്ങാൻ പറ്റില്ലല്ലോ. പോരാത്തതിന് അവിടെ മൊത്തവും വെള്ളവും ആയിരിക്കും.

വേണു : ആയിരിക്കും, എന്തു ചെയ്യാനാ, എന്റെയൊക്കെ ജീവിതം എങ്ങനെയാണു.

നിഷ : തല്ക്കാലം ഇവിടെ കിടന്നോളു.

വേണു : അയ്യോ, മോൾക്കതൊക്കെ ബുദ്ധിമുട്ടാകില്ലേ

നിഷ : എന്തായാലും ഞാനും കുഞ്ഞും മാത്രമേ ഇന്നിവിടെ ഒള്ളൂ. അമ്മായി മോളുടെ പ്രസവത്തിനു പോയേക്കുവാ.

വേണു : മോളെ ഒറ്റക്കാക്കിട്ടോ. കഷ്ടമായി പ്പോയി.

നിഷ : ഈ മഴ ഉണ്ടായതുകൊണ്ടാണ് ചെറിയൊരു പേടി.

വേണു : എന്നാൽ ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നോളം. മോള് പേടിക്കേണ്ട.

നിഷ ഭർത്താവിന്റെ കുണ്ണയല്ലാതെ വേറെ കുണ്ണ കണ്ടിട്ടില്ല. പോരാത്തതിന് ഭർത്താവ് പോയിട്ട് 3 വർഷമായി. ഇതെല്ലാംകൂടി ആയപ്പോൾ അവളുടെ മനസ്സിളകൻ തുടങ്ങി. അവൾ അറിയാതെ തന്നെ അയാളുടെ തോർത്തിന്റെ ഇടയിലേക്ക് അവളുടെ കണ്ണ് പോയിക്കഴിഞ്ഞു.

നിഷ : വേറെ ഒരു മുണ്ട് തരാം, ഇതും ഉടുത്തോണ്ട് നിൽക്കേണ്ട

വേണു : വേണ്ട മോളെ. മോളെ ഇത്രയുമൊക്കെ ചെയ്തത് വലിയ കാര്യമാ. എനിക്കിതുമതി.

അവൾ അകത്തേക്ക് പോയി കൊച്ചിന് ആഹാരം കൊടുത്തിട്ട് കുഞ്ഞിനെ ഉറക്കി. എന്നിട്ട് സമയം നോക്കി 8.30 ആയി.

പുറത്ത് മഴയുടെ ശക്തി കൂടിട്ടും ഉണ്ട്‌. അവൾ വീണ്ടും പുറത്തേക്കു വന്നു.

നിഷ : ചേട്ടാ ചോറ് കഴിക്കാം

വേണു : ശെരി മോളെ.

നിഷ : അകത്തേക്ക് വാ.

വേണു : കുഴപ്പമില്ല കുഞ്ഞേ. ഇങ്ങു തന്നാൽ മതി.

നിഷ : ഇവിടെ ആർക്കും തീണ്ടൽ ഒന്നുമില്ല. അകത്തേക്ക് വാ. വെറുതെ ഇരുട്ടത്തിരുന്നു കഴിക്കാതെ

അവളുടെ നിർബദ്ധതിനു വഴങ്ങി അയാൾ അകത്തേക്ക് കയറി, നിഷ വാതിൽ അടച്ചു. അയാൾ തറയിൽ ഇരിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഡെയിനിങ് ടേബിളിൽ ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞു. അയാൾ ചെറിയൊരു മടിയോടെ അവിടെക്കിരുന്നു. അവൾ ആഹാരം അയാൾക്ക്‌ നൽകി. അവളും കഴിച്ചു. കൈ കഴുകിട്ടു അയാൾ പുറത്തേക്കു പോകാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ.