കലാമന്ദിർ 1.1 [RAGNAR LOTHBROK] [Reloaded] 173

എൻ്റെ മുന്നിലുള്ള ദൗത്യത്തിൻ്റെ വ്യാപ്തിയിൽ എൻ്റെ ചുമലിൽ ഒരു ഭാരം താങ്ങുന്നത് പോലെ ഞാൻ ചിന്താപൂർവ്വം തലയാട്ടി. “ബാങ്ക് സമൂഹത്തെ നന്നായി സേവിക്കുന്നവണ്ണം ഉറപ്പാക്കാൻ ഞാൻ പരമാവധി ശ്രമിക്കും,” ഞാൻ പറഞ്ഞു.

സംഭാഷണം ലഘുവായ വിഷയങ്ങളിലേക്ക് മാറ്റി, ഞാൻ ബിന്ദുവിനോട് അവരുടെ കുടുംബത്തെക്കുറിച്ച് ചോദിച്ചു. “ചേച്ചിയുടെ മക്കളെ കുറിച്ച് പറയൂ. അവർ ഇപ്പോൾ എവിടെയാണ്?” ഹോംസ്റ്റേയ്‌ക്കപ്പുറമുള്ള അവളുടെ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് കൂടുതലറിയാൻ ആത്മാർത്ഥമായ താൽപ്പര്യമുള്ള ഞാൻ അന്വേഷിച്ചു.

ചേച്ചിയുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു വിഷാദ പുഞ്ചിരി വിടർന്നു. “ എനിക്ക് രണ്ട് പെൺമക്കളാണ്. രണ്ടുപേരും വിവാഹിതരാണ്,” അവൾ പറഞ്ഞു. “ഒരാൾ യുഎസിൽ താമസിക്കുന്നു. മറ്റൊരാൾ കൊൽക്കത്തയിലാണ് താമസിക്കുന്നത്.” അവരുടെ കണ്ണുകളിൽ അഭിമാനം നിഴലിച്ചു.

ഞാൻ പറഞ്ഞു, “അവരെ ഇത്രയും ദൂരെയുള്ളത് ബുദ്ധിമുട്ടായിരിക്കും.” അവരുടെ പെൺമക്കൾ അവരിൽ നിന്ന് അകലെ താമസിക്കുന്നത് ബുദ്ധിമുട്ടാണെന്ന് ഞാൻ സങ്കൽപ്പിച്ചു.

ബിന്ദുചേച്ചി അതെ എന്ന് തലയാട്ടി. അവർ ചിന്താഭരിതമായ നോട്ടത്തോടെ ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി. അവർ പറഞ്ഞു, “അതെ ചിലപ്പോൾ ബുദ്ധിമുട്ടാണ്.” “എന്നാൽ എനിക്ക് ബെന്നിച്ചൻ ഉണ്ടല്ലോ,” അവർ തുടർന്നു. “പിന്നെ ബെന്നിച്ചന് ഞാനും ഉണ്ടല്ലോ.” ശാന്തവും ഉറച്ചതുമായ ശബ്ദത്തിൽ അവർ സംസാരിച്ചു. “അതാണ് ഏറ്റവും പ്രധാനം.”

നല്ല വെളുത്ത മാർബിളിൽ കൊത്തിവെച്ച അവരുടെ ശരീരം ശ്രദ്ധിക്കാതിരിക്കാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. അവർ ശാരീരികമായി എന്നെക്കാൾ പൊക്കം ഉള്ളവർ ആയിരുന്നു. വലിപ്പം ഉള്ള വൃത്താകൃതിയിലുള്ള മുലകൾ അവൾക്കുണ്ടായിരുന്നു. തടിച്ചതും എന്നാൽ ഭംഗിയുള്ളതുമായ അരക്കെട്ട്. ഞങ്ങളുടെ സംസാരത്തിനിടയിൽ, അവർ എസി റിമോട്ട് എടുക്കാൻ നടന്നപ്പോൾ, അവരുടെ കൊഴുതുരുണ്ട നിതംബം ഞാൻ ആർത്തിയോടെ അളവെടുത്തു. അവർ ഒരു ചന്ദന കളർ സാരിയാണ് ധരിച്ചിരുന്നത്. അവളുടെ പാൽ ചർമ്മം ആരുടെയും വായിൽ വെള്ളം നിറയ്ക്കുന്നതായിരുന്നു. എൻറെ എൻറെ മുഖത്ത് ആക്രാന്തത്തിന്റെ സൂചനകൾ ഒന്നും വരുന്നില്ല എന്നാണ് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത്. ഞാൻ പരമാവധി സമനില പാലിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു, സംഭാഷണം നല്ല നിലയിൽ നിലനിർത്തി.

ഞങ്ങൾ സംഭാഷണം തുടരുന്നതിനിടയിൽ, ബെന്നിച്ചൻ ഞങ്ങളോടൊപ്പം ചേർന്നു, പുള്ളിയുടെ സാന്നിദ്ധ്യം മുറിയിൽ ഒരു ഉന്മേഷം പകരുന്നു. “ഒരു അന്താരാഷ്ട്ര ചർച്ചയാണ് തോന്നുന്നല്ലോ?” ബെന്നിച്ചൻ പുള്ളിയുടെ മുഖത്ത് കുസൃതിച്ചിരി വിടർത്തി ചോദിച്ചു.