മലമുകളിലെ ജമന്തിപ്പൂക്കൾ [Smitha] 447

ഷാനി അപ്പോൾ അയാളുടെ ചുമലിന്റെ നേരെ മാറിടം തള്ളിയമർത്തി നിന്നു.

“നിങ്ങള് ടൗണിലൊള്ളോര് മസിൽ ഒക്കെ ഉണ്ടാക്കാൻ പോകുന്ന സ്ഥലമുണ്ടല്ലോ എന്തുവാ അതിന്റെ പേര്ജി?”

ഏലിയാസ് അവളോട് ചോദിച്ചു.

“ജിമ്മാണോ?”

“ആഹ്! അതെ ജിമ്മ്…”

“എന്താ ചോദിച്ചേ?”

“അവിടെപ്പോകാറുണ്ടോ?”

“ഇല്ല. എന്താ ചോദിച്ചേ?

“അല്ല നല്ല മസിലൊക്കെ ഒണ്ട്..മേത്ത് എന്റെ തോള് മുട്ടീപ്പം എനിക്ക് മനസിലായി..അപ്പം ഞാൻ കരുതി നിങ്ങളൊക്കെ ജിമ്മിലൊക്കെ പോകുന്ന ആൾക്കാര് ആരിക്കൂന്ന്,”

അയാൾ ചിരിച്ചു.

അരികിൽ കുറെ പ്ലാവുകൾ നിൽക്കുന്നത് ഷാനി കണ്ടു.

“അതേലെ ചക്ക മൊത്തം കൂഴയാണോ വരിക്കയാണോ?”

“ഏതേലെ?”

അവളുടെ പിമ്പിൽ വന്ന് നിന്ന് അയാൾ ചോദിച്ചു.

അയാളുടെ ശ്വാസം തന്റെ പിൻകഴുത്തിൽ പടരുന്നത് ഷാനി അറിഞ്ഞു.

ഉന്മത്തമായ വിയർപ്പിന്റെ ഗന്ധവും.

ദേഹത്ത് രോമങ്ങൾ എഴുന്നു നിൽക്കുന്നതായും തുടകൾക്കിടയിലെ ഞരമ്പുകൾ വല്ലാതെ വരിഞ്ഞു മുറുകുന്നതായും അവൾക്ക് തോന്നി.

അയാളുടെ ദേഹം തന്റെ ദേഹത്തെ തൊടുന്നുണ്ടോ?

ഉണ്ട്!

“ഈ ചക്കകൾ ആണോ?”

ഏലിയാസ് പെട്ടെന്ന് ശനിയുടെ കക്ഷങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ കയ്യിട്ട് അവളുടെ ഇരുമുലകളെയും അമർത്തി ഞെക്കി.

“നിങ്ങൾ …ആഹ്!”

ഷാനി കുതറി.

“ഇത് അസ്സൽ വരിക്കച്ചക്കകളല്ലേ! കടിച്ചു മുറിച്ച് തിന്നുമ്പോൾ നല്ല തേന്മധുരമാരിക്കും!”

ആ നിമിഷം ഏലിയാസ് അവളുടെ ചന്തികൾക്കിടയിൽ തന്റെ കുന്തമുന അമർത്തി മുട്ടിച്ചു.

“എന്തായീ ചെയ്യുന്നേ? വിട്…”

ഷാനി വീണ്ടും കുതറി.

ചന്തികൾക്കിടയിൽ തറഞ്ഞിരിക്കുന്ന കുണ്ണയുടെ ദൃഢത വീണ്ടും വീണ്ടും കൂടുകയാണ്.

അവൾ അയാളോട് അൽപ്പംകൂടി അമർന്നു.