മലമുകളിലെ ജമന്തിപ്പൂക്കൾ [Smitha] 447

“ഞാൻ ഉണ്ടെന്നൊന്നും വിചാരിക്കണ്ട! നമ്മളിപ്പം അറിയാത്തോരോന്നും അല്ലല്ലോ…ഒന്നുവല്ലേലും ഒരു മൊലതാളി …അയ്യോ സോറി…മൊ ..മൊ ..മൊല ..കോപ്പ്!! പിന്നേം തെറ്റിപ്പോകുവാണല്ലോ! ങ്ഹാ…മൊതലാളി …മൊതലാളിയും തൊഴിലാളിയും ബന്ധം എങ്കിലും ഇല്ലേ?”

അവൾ നാണത്തോടെ അയാളെ നോക്കി.

“ശ്ശ്യേ!”

കുണ്ണയിൽ നിന്നും പിടി വിടാതെ അയാൾ ചുറ്റും നോക്കി.

“ഇവിടെ അടുത്ത് ഒരു ഉറവ ഉണ്ടാരുന്നല്ലോ….ആഹ് ..അതാ…”

അയാൾ മുമ്പോട്ട് നടന്നു.

ഷാനിയുടെ മുഖം വിടർന്നു.

“ഓഹ്! താങ്ക് ഗോഡ്!”

അവൾ മന്ത്രിച്ചു.

ഈ വേനലിലും നല്ല ഉറവയൊക്കെയുള്ള സ്ഥലമാണോ തങ്ങളുടെ?

മുമ്പിൽ ഒരു ചെറിയ ഉറവയുണ്ടായിരുന്നു.

നല്ല തെളിനീർ വെള്ളം.

ചെറിയ ആ കുഴിയിൽ നിന്ന് വെള്ളമിറങ്ങി അടുത്തുള്ള പാറപ്പിളർപ്പിലൂടെ താഴേക്ക് ഒഴുകുന്നു.

അയാൾ പാറപ്പിളർപ്പിനടുത്ത് എത്തി കൈക്കുടന്നയിൽ വെള്ളമെടുത്തു.

എന്നിട്ട് അപ്പോഴും ആകാശം നോക്കി കുത്തനെ പൊങ്ങിയിരുന്ന കുണ്ണ ശരിക്കും കഴുകി.

അയാളുടെ ഏകദേശം പിമ്പിൽ നിന്ന് അവൾ ഉറവയിൽ കയ്യിട്ട് നോക്കി.

നല്ല തണുത്ത തെളിഞ്ഞ വെള്ളം.

“കഴുകിയില്ലെങ്കിൽ വലിയ പാടാ,”

കുണ്ണ കഴുകി തിരികെ ഷെഢിയിലേക്ക് വെച്ച് അയാൾ പറഞ്ഞു.

“എന്നും ഉപയോഗിക്കുന്ന സാധനമല്ല്യോ? അതൊക്കെ വൃത്തീൽ വെച്ചില്ലേൽ എന്തോ ഒരിതാ,”

അത് പറഞ്ഞ് അയാൾ പതിയെ തിരിഞ്ഞു.

അപ്പോൾ അയാളുടെ തോൾ അവളുടെ മുലയിൽ ഉരഞ്ഞു.

“അൽപ്പം ഒന്ന് മാറി നിക്കാവോ?”

തോൾ മുലയിൽ ഉരച്ച് നിർത്തി അയാൾ ചോദിച്ചു.

“ഞാൻ മുമ്പേ നടന്ന സ്ഥലം ഒക്കെ കാണിച്ച് തരാം,”

“പൊക്കോ..എനിക്ക് കുഴപ്പമില്ല,”

അവൾ പറഞ്ഞു.

“കൊഴപ്പം ഇല്ലേ?”

“ഓ! എന്നാ കൊഴപ്പം?”

അവൾ തിരിച്ചു ചോദിച്ചു.

ഏലിയാസ് ചുമലുകൊണ്ട് അവളുടെ മുലയുടെ വിങ്ങിയ തുറിപ്പിൽ ഞെക്കി അമർത്തിക്കൊണ്ട് അവിടെ നിന്നും നീങ്ങി.