മരുപ്പച്ച 3 [പ്രസാദ്] 235

“എന്ത് കൊച്ച് പ്രായം? അവള്‍ക്ക് വയസ്സ് പതിനെട്ടു കഴിഞ്ഞു….. പണ്ടൊക്കെ ആണെങ്കില്‍ ഈ പ്രായത്തില്‍ രണ്ടു പ്രസവം കഴിയുമായിരുന്നു…..”

“എന്നാലും ഒന്നുകൂടി നന്നായി ആലോചിച്ചിട്ട് പോരേ?”

“ഇനിയും ആലോചിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നാല്‍ അവള്‍ രണ്ടിനേം നാറ്റിക്കും.”

“ഏതായാലും കഴപ്പിന്റെ കാര്യത്തില്‍ അവള്‍ നിന്‍റെ ചേട്ടത്തി തന്നെ… ഏതായാലും വല്ലാത്ത ഒരു കുടുക്കിലാണ് വന്നു പെട്ടിരിക്കുന്നത്…. ഇനി വരുന്നിടത്തുവച്ചു കാണാം.”

അപ്പോഴേയ്ക്കും അയാള്‍ ചായ കുടിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു….. അവള്‍ ചായ കുടിച്ച ഗ്ലാസ്സുമായി തിരികെ പോയി…. അയാള്‍ ഹാളില്‍ വന്നിരുന്നു ടി. വി. യിലെ വാര്‍ത്ത കണ്ടിരുന്നു…. ആതിര അടുക്കളയിലേയ്ക്ക് പോകുന്നത് കണ്ട ആരതിയും അവളുടെ പിന്നാലെ അടുക്കളയിലേയ്ക്ക് പോയി. പോകുന്ന വഴി അവള്‍, അയാളെ നോക്കി ഒരു ആക്കിയ ചിരിയും ചിരിച്ചുകൊണ്ടാണ് പോയത്…. പിന്നെ പതിവുപോലെ കാര്യങ്ങള്‍ നടന്നു…. രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞ അയാള്‍, മുറിയിലേയ്ക്ക് പോയി. അവിടെ കട്ടിലില്‍ കിടന്നുകൊണ്ട് ഓരോ കാര്യങ്ങള്‍ ആലോചിച്ചു….. മരുഭൂമിയില്‍ അകപ്പെട്ട ഒരു അവസ്ഥയിലായിരുന്നു താന്‍. എല്ലാ മോഹങ്ങളും എരിഞ്ഞടങ്ങി, വരണ്ടുണങ്ങിയ ഒരു ജീവിത അവസ്ഥയില്‍ നിന്നും ഒരു മരുപ്പച്ചയില്‍ എത്തിയ പ്രതീതി…

ജീവിതത്തിലെ എല്ലാ സുഖങ്ങളും എരിഞ്ഞടങ്ങി എന്ന് കരുതിയിരുന്ന തനിക്ക് മതിവരുവോളം തേന്‍ കുടിക്കാന്‍ കഴിയുന്ന ഒരു പൂവാടിയില്‍ എത്തിപ്പെട്ട പ്രതീതി…. അനിയത്തിക്കൊച്ചിന്‍റെ ആഗ്രഹത്തിന് താന്‍ പ്രത്യക്ഷമായി എതിരായി നിന്നെങ്കിലും, മനസ്സിന്‍റെ ഒരു കോണില്‍ അതിനായി ഏറെ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു….. അങ്ങനെ തന്‍റെ കാടുകയറിയ ചിന്തകളിലൂടെ കടന്നുപോയ്ക്കൊണ്ടിരുന്ന അയാളെ തിരികെ കൊണ്ടുവന്നത് ആതിരയുടെ സാന്നിദ്ധ്യമാണ്…. അവള്‍ അയാളുടെ അടുത്തായി കട്ടിലില്‍ വന്നിരുന്നുകൊണ്ട് കുനിഞ്ഞ് അയാള്‍ക്ക് ഒരു ചുംബനം നല്‍കിക്കൊണ്ട് അയാളോട് ചോദിച്ചു:

“എന്താ ഒരു ആലോചന? അവളെ അടിച്ചൊതുക്കുന്ന കാര്യം ആലോചിച്ചു കിടക്കുകയ്യാണോ?”

“പോടീ അവിടുന്ന്… ഞാന്‍ അവളെ എങ്ങനെ പിന്തിരിപ്പിക്കാം എന്നാണു ആലോചിക്കുന്നത്….”

“അതൊന്നും നടക്കുന്ന കാര്യമല്ല…. അവള്‍ ആശിച്ചു, തയ്യാറായി നില്‍ക്കുകയാണ്…”

“എടീ എന്‍റെ മനസ്സ് അതിനു പാകമായിട്ടില്ല… കുറച്ചുകൂടി കഴിയട്ടെ….”

“അവളിനിയും ക്ഷമിക്കുമെന്നു തോന്നുന്നില്ല….. ചേട്ടാ, അവളെ ഇങ്ങോട്ട് പറഞ്ഞു വിടട്ടെ?”

“ഇന്ന് ഏതായാലും വേണ്ട…. അവള്‍ക്ക് ഈ കാര്യത്തില്‍ വല്ല മുന്‍പരിചയവും ഉണ്ടോ? അതോ ഫ്രെഷ് ആണോ?”