നിലാവിൽ വിരിഞ്ഞ പാരിജാതം [Smitha] 417

“ഈ ഇതിന്റെ കാര്യം! അവസരം ശരിക്കും മൊതലാക്കുവാ അല്ലെ? ശരി! എന്റെ ആവശ്യവല്ലേ! വേറെ രക്ഷയില്ലല്ലോ…പൂറിൽ ..എന്റെ പൂറില്ലേ ..അതെ അത് …നിന്റെ മൊഖം ചേർന്നിരിക്കുന്ന ആ ഭാഗം ..ആ അവിടെ പൂറ്റിൽ. അത് ന്യൂഡാക്ക് ..അതെ, നൈറ്റി പൊക്കി പൂറു ന്യൂഡാക്ക്… എന്നിട്ട് പൂറ്റിൽ ശരിക്ക് ഒന്ന് കടിച്ച് ഉമ്മ വെച്ചേ….”

“വൗ വൗ വൗ!!!”

ആവേശത്തോടെ ശബ്ദമുണ്ടാക്കി അയാൾ മുട്ടിന്മേൽ കയറിയിരുന്ന നൈറ്റി മേലേക്ക് പൊക്കി. അപ്പോൾ ജെന്നിഫർ കവകൾ അകത്തി വെച്ച് അയാളെ നോക്കി. തന്റെ അരക്കെട്ടിൽ മുഖമമർത്തി കിടക്കുകയായിരുന്ന ജോസഫും അവളെ നോക്കി. നൈറ്റി പൊക്കി നഗ്നമായ പൂർത്തടത്തിൻ മേൽ അയാൾ മുഖമുരസി. ചുണ്ടുകളമർത്തി. നാവിലെ ജലസ്പർശത്തിൽ കുതിർത്തു. [ചിത്രശലഭത്തിൽ നാവു കൊണ്ട് ചിത്രം വരച്ചു എന്ന് വർണ്ണിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു… ]

“അകത്ത് ഉമ്മവെക്ക് .അച്ചായാ പ്ലീസ് അകത്ത്…ഞാൻ പൊളിച്ച് പിടിച്ചേക്കുവാ,”

“ഏതിന്റെ അകത്ത്?”

“പൂറിന്റെ അകത്ത്…”

ഇരുകൈകൾ കൊണ്ടും വിടർത്തി പൊളിച്ചിരുന്ന പൂറിൽ അയാളുടെ നാവിറങ്ങി. അപ്പോൾ അവളുടെ ചന്തികൾ മുകളിലേക്ക് പൊങ്ങി. ഉടൽ മുഴുവനും വിറച്ചു. വലിയ മുലകൾ അപ്പോൾ മുകളിലേക്ക് തുള്ളി തുളുമ്പി. അയാളുടെ ചുണ്ടുകളും നാവും നിയന്ത്രിക്കാനാവാത്ത വേഗത്തിൽ, ഇഷ്ട്ടത്തിൽ, അതിദ്രുതം ചലിച്ചു.

“ഇനി വയ്യ…”

താഴേക്ക് കൈയ്യിട്ട് അയാളുടെ മുണ്ടിനകത്ത് തിരഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു. വിറയ്ക്കുന്ന കൈയ്യിൽ ചൂടുള്ള കുണ്ണയുടെ തലോടൽ അറിഞ്ഞു. അപ്പോൾ അയാളെ മുകളിലേക്ക് വലിച്ചു. അവളുടെ മുഖത്തിന് അഭിമുഖമായി അയാളുടെ മുഖമെത്തിയപ്പോൾ വിറയ്ക്കുന്ന കുണ്ണയുടെ ചൂട് അവൾ പൂറിലേക്ക് പിടിച്ചുവച്ചു.
“അടിക്ക് അച്ചായാ …സ്പീഡിൽ അടിക്ക്…”

“എവിടെയാ?”

“പൂറ്റിൽ…”

അയാളുടെ ചന്തികൾ ആഞ്ഞുയർന്നു താഴ്ന്നു. അവളുടെ അരക്കെട്ടും ആഞ്ഞുപൊങ്ങി. മദജലത്തിന്റെ കൊഴുപ്പും പ്രീക്കമ്മിന്റെ കലർപ്പും വാദ്യസംഗീതം സൃഷ്ട്ടിച്ചു, നിലയ്ക്കാതെ.

ജെന്നിഫറിന്റെ കൈകൾ അയാളെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കി. മുലകൾ നെഞ്ചോടുചേർത്ത് ഞെരിച്ച് പൊടിച്ചു. അവസാനം അവളിൽ അണമുറിയാത്ത സുഖപ്രവാഹത്തിൽ രസമുകുളങ്ങൾ ചൂടുറവ ചുരത്തി. അയാളുടെ ഞരമ്പിൽ പുകഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന തീയുണ്ടകൾ ഗർജ്ജിച്ചു. കിതപ്പിൽ തരിപ്പിൽ നെടുവീർപ്പിൽ പരസ്പ്പരം ഉഷ്മാവ് കൈമാറി പുണർന്നു. പ്രണയത്തോടെ നോക്കി. കൃതജ്ഞതയോടെ പുഞ്ചിരിച്ചു….

പിറ്റേന്ന് ബസ്സിൽ തിരക്കുകളൊന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ല. എങ്കിലും ജെന്നിഫർ പിമ്പിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ ശരത്ത് പിന് സീറ്റിൽ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടു. വിടർത്തിപ്പിടിച്ച പുസ്തകത്തിൽ ഗൗവരവത്തോടെ കണ്ണുകൾ നട്ട് വായനയിലാണ്.

The Author

smitha

ജബ് കിസി കേ ദില്‍ തരഫ് ജുക്നേ ലഗേ... ബാത്ത് ആകര്‍ ജുബാ തക് രുകനേ ലഗേ... ആംഖോ ആംഖോ മേ ഇകരാര് ഹോനേ ലഗേ... ബോല്‍ ദോ അഗര്‍ തുംഹേ പ്യാര് ഹോനേ ലഗേ...

162 Comments

  1. സ്മിതക്കുട്ടി എപ്പഴാ കേട്ടോ വായിക്കാൻ നേരം കിട്ടിയത് .ഒരു പ്രണയവും കാമവും കലർന്ന ഒരു കെമിസ്ട്രി രൂപപ്പെടുത്താൻ തനിക്ക് കഴിഞ്ഞു വെരി ഗുഡ്.
    ആ രാത്രിയുടെ യാമങ്ങൾ അവസാനിക്കരുതെ എന്ന് തോന്നി.

  2. അപരൻ

    ‘ ചിത്രശലഭത്തിന്മേൽ നാവു കൊണ്ടു ചിത്രം വരച്ചു എന്നു വർണ്ണിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു’

    ഇത് എന്നെ ഉദ്ദേശിച്ചു താങ്ങിയതാണ്…
    എന്നെ തന്നേ ഉദ്ദേശിച്ചാണ്…
    എന്നെ മാത്രം ഉദ്ദേശിച്ചാണ്…

    അടുത്ത വാവിനു മുമ്പ് ഇതിനു പ്രതികാരം ചെയ്തിരിക്കും ഞാൻ…

    1. ഹഹഹ ….

      അയ്യോ …അല്ല …!! അല്ലേ അല്ല…!!!

      രണ്ടുപക്ഷങ്ങളെയും നോക്കണം.
      രണ്ടുപക്ഷങ്ങളോടും സ്നേഹവും കൂട്ടും കൂടണം.
      അതൊരു പ്രതിസന്ധിയല്ലെ?
      അതൊന്ന് ബ്രാക്കറ്റ് ചെയ്ത് എഴുതിയെന്നേയുള്ളൂ.

      പ്രത്യേകിച്ചും ഞാനൊക്കെ സലാം ചെയ്യുന്ന അപരൻ ചേട്ടനോടോ? ഒരിക്കലും ഇല്ല.

      സാരംഗ്കോടിലെ കഥയൊക്കെ വായിച്ച് വട്ടടിച്ച് നിൽക്കുന്ന ഈ സമയം പ്രത്യേകിച്ചും!!

Comments are closed.