പുത്രകാമേഷ്ടി [കൊമ്പൻ] 484

“ചേച്ചി സ്വാമി അപ്പൊ…?!”

“എന്താ മോളെ..?!”

“ഗർഭം ഉണ്ടാകണം എങ്കിൽ സ്വാമി എന്നെ…”

“നിന്റെ പേടി എനിക്ക് മനസിലാകും മോളെ…”

“സ്വാമിയെ പേടിക്കണ്ട, അയാൾ മോളെ പണ്ണിയത് പിന്നീട് മോൾക്ക് ഓർമയിൽ വരില്ല, അത് കൊണ്ട് മോൾക്ക്‌ ഭർത്താവിന്റെ കുഞ്ഞാണെന്നേ തോന്നു…”

“എന്നാലും…?!!”

“രേവതിയമ്മയ്ക്കും ഇതറിയാം മോളെ. അവരും കൂടെ സമ്മതിച്ചത് കൊണ്ടല്ലേ…!! ഞാൻ, പിന്നെയതൊക്കെ മോൾടെ സമാധാനത്തിനു വേണ്ടിയല്ലേ. ആലോചിച്ചു നോക്കിയേ…!”

“ഒരുകണക്കിന്…”

“ഹാ മോള് പേടിക്കണ്ട ചേച്ചി മോളെ വയർ വീർപ്പിച്ചു തരും!!” ശില്പായത്‌ കേട്ട് ചിരിച്ചു.

കൂടാതെ രവിയുടെ കാര്യം താൻ രേവതിയമ്മയെ വിളിച്ചു പറയാം എന്ന് മാലതി പറഞ്ഞു. താൻ പറയുന്ന ദിവസം ഇവിടെ വരണം എന്നും പറഞ്ഞു മരുന്നും കൊടുത്തു മാലിനി ശില്പയെ ബസ് കേറ്റി വിട്ടു. മാലതി രേവതിയമ്മയെ വിളിച്ചു മരുന്ന് കഴിച്ചു കഴിയും വരെ ശില്പ രേവതിയമ്മയുടെ മുറിയിൽ കിടന്നോട്ടെ എന്ന് പറഞ്ഞു. രേവതിയമ്മക്ക്‌ കാര്യം മനസിലായി. ശരീരം പുഷ്ടിപ്പെടാനും ഒന്ന് കൊഴുക്കാനും ക്ഷീണം മാറാനും ഒക്കെ കൂടെയുള്ള ഒരു കൂട്ടാണ്‌ സ്വാമി കൊടുക്കുന്നത്. കഴപ്പ് ഇളക്കാനുള്ള മരുന്ന് കൂടെ ചേർത്തിട്ടുണ്ടെന്നു പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ.

ചുരുക്കത്തിൽ അണ്ഡം വരുന്ന ദിവസങ്ങൾ ആകുമ്പോഴേക്കും പെണ്ണ് മരുന്ന് കഴിച്ചു ഒന്ന് മിനുത്തു തുടുത്തു കഴപ്പ് മൂത്തു വരും. മരുന്ന് കൂടാതെ ശില്പക്ക് കഴിക്കാനുള്ള ഭക്ഷണവും മാലതി രേവതിയമ്മക്ക്‌ പറഞ്ഞു കൊടുത്തിരുന്നു. അതെല്ലാം ശരീരം കൊഴുത്തു മിനുത്തു ഒന്ന് മുറ്റി വരാനുള്ള ഭക്ഷണങ്ങൾ ആയിരുന്നു.

അങ്ങനെ ഒരു ഇരുപത്തിരണ്ടു ദിവസം കൊണ്ട് ശില്പ നല്ല നെയ്ച്ചരക്കു ആയി മാറി. മരുന്ന് കഴിച്ചു രണ്ടാഴ്ച ആയപ്പോഴേക്കും ശില്പക്ക് കഴപ്പ് തുടങ്ങിയിരുന്നു. രേവതിയമ്മ എപ്പോഴും കൂടെയുണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് ഒരു വിരലിടീൽ പോലും നടന്നില്ല. അതുമല്ല മാലതി പറഞ്ഞ പ്രകാരം അത് അവൾ ചെയ്യില്ലായിരുന്നു താനും. ഒന്ന് കടിച്ചു പിടിച്ചു നിന്നാൽ ജീവിതം ആണ് രക്ഷപ്പെടുന്നത് എന്നായിരുന്നു മാലതി ശില്പയോട് പറഞ്ഞിരുന്നത്.

മൂന്നാമത്തെ ആഴ്‌ച ആയപ്പോഴേക്കും ഒരു കുണ്ണ കിട്ടിയാൽ അത് ആരുടെ ആണേലും വേണ്ട എന്ന അവസ്ഥയിലായി മാറി ശില്പയ്ക്ക്. കണ്ണാടിയില് നോക്കി ചുണ്ടു കടിച്ചും മുലകളെ സ്വയം കശക്കിയും കട്ടിലിൽ കിടന്നുരുണ്ടും ശില്പ കാമദേവതേയെപോലെ പിടഞ്ഞു.