അർജ്ജുൻ അയാളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.
ചുവന്ന ഞരമ്പുകൾ ജ്വലിച്ചു നിൽക്കുന്ന വിടർന്ന കണ്ണുകൾ. നിസ്സംഗമായ ഭാവം.
“ഇക്രമിനെ എങ്ങനെയാണ് പരിചയം?”
അയാൾ ചോദിച്ചു.
“അത്…”
അർജ്ജുൻ പറയാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ പിമ്പിൽ നിന്നും ഇക്രം വരുന്നത് കണ്ടു.
“ഭായി ഇത് അസ്ലം…”
അയാൾ പറഞ്ഞു.
“രണ്ടുമാസം മുമ്പ് ഞാൻ സി ഐ എ ഓപ്പറേഷനിൽ വഴിയിൽ വീണപ്പോൾ അസ്ലം ആണ് എന്നെ ഡോക്ടർ ജഹാംഗീറിന്റെ നേഴ്‌സിംഹോമിൽ എത്തിച്ചത്…”
“ശുക്രിയാ…”
ദാവൂദ് അർജ്ജുൻ നോക്കി. അർജ്ജുൻ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തല കുനിച്ചു.
“അകത്ത് കൊണ്ടുപോയി വേണ്ടത് ചെയ്യൂ ഇക്രം…”
അയാൾ പറഞ്ഞു.
“ശരി, ഭായി…”
ഇക്രം അയാളെ അകത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.
അപ്പോഴാണ് വിക്രമിന്റെ സെൽ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തത്.
അയാളതെടുത്ത് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി.
“അസ്ലം…”
സംസാരം കഴിഞ്ഞ് ഇക്രം അസ്‌ലമിനെ നോക്കി.
“നീ അൽപ്പം ഇവിടെ വെയിറ്റ് ചെയ്യ്..ഒരു ചെറിയ എമർജെൻസി…”
“നോ പ്രോബ്ലം ഭായ്…ഞാനിവിടെ ഉണ്ടാവും …പോയിട്ട് വരൂ…”
അസ്ലം പറഞ്ഞു.
“ഓക്കേ…”
പിന്നെ അയാൾ അകത്തേക്ക് നോക്കി.
“ഏയ് …ആസ്മാ ..റഹീബാ ..ഇവിടെ വരൂ…”
അകത്ത് നിന്ന് രണ്ട് യുവതികൾ ഇറങ്ങിവന്ന് അസ്‌ലമിന്റെ മുമ്പിൽ നിന്നു.
പരമാവധി ശ്രമിച്ചിട്ടും അസ്‌ലമിന് അവരുടെ ദേഹത്ത് നിന്ന് കണ്ണുകൾ മാറ്റാനായില്ല. എന്തൊരു കൊഴുത്ത ദേഹമാണ് രണ്ടിനും! പാഷ്തൂൺ പരമ്പരാഗത വസ്ത്രമായ ചോളി പൈജാമയിൽ നിന്ന് കത്തുകയാണ് രണ്ടിന്റെയും യൗവ്വനം തുളുമ്പുന്ന ശരീരം.
അവരിരുവരും കുസൃതിക്കണ്ണുകളോടെ അർജ്ജുനെയും നോക്കി. ആസ്മയ്ക്ക് അൽപ്പം തടികൂടുതലാണ്. അവളുടെ കൊഴുത്തു മുറ്റിയ കൈത്തണ്ടകൾ നഗ്നമാണ്. ചോളിയ്ക്കകത്ത് മുമ്പോട്ട് തള്ളി ആരെയോ കുത്തി മറിച്ചിടാനുള്ള ഭാവത്തിലാണ് ഉയർന്ന് താഴ്ന്ന ഇരു മുലകളും.
