“ഓ! ഈ ബാബി!”
അസഹ്യതയോടെ റഹീബ ആസ്മയെ പിടിച്ചു വലിച്ചു.
“ഇങ്ങോട്ട് വാ ഒന്ന്! നാക്കെടുത്താൽ വേണ്ടാത്ത വർത്തമാനമേ പറയൂ…”
ആസ്മയെ പിടിച്ചു വലിച്ചുകൊണ്ട് റഹീബ അവരുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയി.
“എങ്ങനെ സഹിക്കും മോളെ?”
മുറിയിലെത്തിക്കഴിഞ്ഞ് കട്ടിലിലിരിക്കവേ ആസ്മാ റഹീബയോട് പറഞ്ഞു.
“എന്ത് സുന്ദരനായ അസ്‌ലം ഭായി…എനിക്കവനെ കടിച്ചു തിന്നാൻ തോന്നുന്നു…”
“നടന്നത് തന്നെ!”
റഹീബ പറഞ്ഞു.
“ദാവൂദ് ചാച്ച ഇവിടെയുള്ള ഈ സമയത്ത് തന്നെ ഇതൊക്കെ ആഗ്രഹിക്കണം…ചിക്കൻ കെബാബിന് പകരം ബാബിയെ കൊത്തിയരിഞ്ഞു തിന്നാൻ കൊടുക്കും…”
“എന്നാലും കുഴപ്പമില്ല…”
അവളുടെ കൈയിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് ആസ്മ പറഞ്ഞു.
“എത്രനാളായെടീ ഒരാണിന്റെ സുഖം അറിഞ്ഞിട്ട്!”
“നമുക്ക് അതൊന്നും വിധിച്ചിട്ടില്ല ബാബി…”
റഹീബ വിഷാദത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“ബാബി നിക്കാഹ് കഴിഞ്ഞ് ഒരു കൊല്ലമെങ്കിലും ജീജാ ജാൻന്റെ കൂടെ താമസിച്ചില്ലേ? ഒരു കൊല്ലമെങ്കിലും ഒരാണിന്റെ കൂടെ…അയാൾ തരുന്ന സുഖം എന്താണ് എന്നറിഞ്ഞില്ലേ?”
ആസ്മ അർത്ഥഗർഭമായ റഹീബയെ നോക്കി.
“ഓ! എന്ന് വെച്ചാൽ ഒരാണിന്റെ സുഖം ഇതുവരെ അറിയാത്ത ഒരു ചരക്ക്!”
റഹീബയുടെ തുടയിൽ അമർത്തിക്കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.
“ബാബി രാവിലെ തന്നെ തുടയിൽ അമർത്തല്ലേ?”
ആസ്മയുടെ കൈക്ക് മേൽ തന്റെ കൈ വെച്ചുകൊണ്ട് റഹീബ പറഞ്ഞു.
“ഇന്നലെ രാത്രി എന്നെ ഒരുപോള കണ്ണടയ്ക്കാൻ പോലും സമ്മതിച്ചില്ല! എന്നിട്ടാണ് ഇപ്പോൾ…!”
“നീ പോടീ…”
ആസ്മ എഴുന്നേറ്റ് പോയി വാതിലടച്ചു. എന്നിട്ട് ലാസ്യ വിലാസിനിയായി മാദകമായി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് റഹീബയെ നോക്കി.
“അവനെ കണ്ട നേരം മുതൽ പൂറ് ഒലിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങിയതാ മോളെ..”
കൈത്തലം ഉടുപ്പിന് പുറത്ത് കൂടി തുടയിടുക്കിൽ അമർത്തി ഞെക്കിക്കൊണ്ട് ആസ്മ പറഞ്ഞു.
“നിന്റെ നാക്കോ പൂറോ ഒന്നവിടെ അമർന്നാലേ കടി മാറൂ…”
