വിനോദവെടികൾ 5 [ഒലിവര്‍] 580

കടന്ന് സ്റ്റഡി ഏരിയയിലേക്ക് കേറി.
അവിടുത്തെ ടേബിളിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോള്‍, തൊട്ടടുത്ത റിസപ്ഷനിലിരുന്ന് ഞങ്ങളെ സിസിടിവിയിൽ നോക്കി വിരലിട്ടോണ്ടിരുന്ന ലൈബ്രേറിയന്‍ ഹേമചേച്ചി, ഞങ്ങളെ കണ്ട് പെട്ടെന്നവരുടെ മുട്ടിന്മേൽ മടക്കിവച്ചിരുന്ന സാരി വലിച്ചു താഴ്ത്തിയിട്ടു.
( ഇതൊക്കെ ഞാനെങ്ങനെ അറിഞ്ഞെന്നാവും.. ഹേമേച്ചി തന്നെ പിന്നീടൊരിക്കൽ പറഞ്ഞതാണ്. പിന്നെ ആ കഥ പറയുമ്പോള്‍ അറിഞ്ഞില്ലാ.. കേട്ടില്ലാന്ന് പറയരുത്.)
മുഖാമുഖമിരുന്ന് അവളുമാരുടെ അസൈൻമെന്റ് ഞാനും അവളൂടി എഴുതികൊണ്ടിരിക്കെ അവളെന്നെ പാളിനോക്കി. പിന്നെ ടേബിളിന്റെ അടിയിലൂടെ അവളുടെ കാല്പാദം എന്റെ കുണ്ണയിൽ വന്നുകേറി. കുറച്ച് ശക്തിയില്‍ ചവിട്ടി അതിന്റെ ബലം പരിശോധിച്ചു.
“ അങ്ങൂന്ന് ഇങ്ങുവരെ നടന്നിട്ടും താഴുന്നില്ലല്ലോടാ നിന്റെ കഴ! ഹേമേച്ചി കണ്ടുകാണുമോ? ”
“ നിന്റെ പൂവിൽ കേറ്റാൻ പറ്റാത്തതിന്റെ പ്രതിഷേധമാടി…”
“ ശ്ശൊ…. പാവം… ഒന്നും കിട്ടിയില്ല… പട്ടിണിയാരുന്നില്ലേ…!” അവൾ ആക്കിച്ചിരിച്ചു.
“ വെഷമിക്കണ്ട… വഴിയുണ്ടാക്കാട്ടോ… ” മേശക്കടിയിലൂടെ അവളെന്റെ കുട്ടനെ ചവിട്ടിത്തഴുകി ആശ്വസിപ്പിച്ചു.
ഞങ്ങളിങ്ങനെ ഓരോന്ന് സംസാരിച്ചുകൊണ്ട് എഴുതിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ദൂരെ, ലൈബ്രറിയുടെ വാതിൽക്കൽ നിന്നുമൊരു വിളി.
“ വിനോദ് ശശിധരൻ……!!!”
ഞാൻ ഞെട്ടി അങ്ങോട്ട് നോക്കിയപ്പോള്‍ റീനാ മിസ്സ്! മുഖത്ത് കട്ട കലിപ്പ്. എന്നാലും ആ ഭദ്രകാളിയുടെ സൗന്ദര്യത്തിന് ഒരു കുറവുമില്ല.
“ തന്നെ ഇന്നെന്റെ ക്ലാസിന് കണ്ടില്ലല്ലോ. എവിടെപ്പോയി?” അവർ ഞങ്ങളുടെ അരികിലേക്ക് ശരം പോലെ നടന്നടുത്തു.
“ അത്… ഒരു അസൈൻമെന്റ് സബ്മിറ്റ് ചെയ്യാനുണ്ടായിരുന്നു… അതാ…” അതും പറഞ്ഞ് ഞാൻ ആശ്രയത്തിനായി സ്വാതിയെ നോക്കി.
“ ആ.. അതെ മിസ്സേ… ഇവനെക്കൊണ്ട് ഒറ്റയ്ക്ക് പറ്റാത്തോണ്ടാ ഞാനൂടെ…”
“ നിങ്ങള്‍ക്ക് ഇതൊക്കെ വീട്ടിലിരുന്ന് ചെയ്തൂടേ.. ക്ലാസ് കട്ട് ചെയ്തിട്ടാണോ അസൈൻമെന്റ്?” അവർ ദേഷ്യപ്പെട്ടു.
“ അല്ലാ… എന്തായിരുന്ന് വിനോദിനെക്കൊണ്ട് പറ്റായ്ക…? ഞാനൂടെ ഒന്നറിയട്ടെ..” റീന മേശയിൽ കൈകുത്തി നിന്ന് തിരക്കി.
“ ഒന്നുമില്ല.. സ്വാതിയെനിക്ക് മൗര്യസാമ്രാജ്യത്തിന്റെ ഭൂപടം വരച്ചുതരുവാ—”
“ വരയ്ക്കാനൊക്കെ തനിക്കും നന്നായി അറിയാലോ.” അവർ എനിക്കിട്ട് കുത്തി.