സൈബർ തെക്കിനിയിലെ നാഗവല്ലി 2 [Rony] 277

ഒപ്പം എന്റെ ചൂടുപിടിച്ച വൃഷണങ്ങളിലെ അവളുടെ പിടുത്തം മുറുകി. എനിക്ക് വേദനിച്ചു. പക്ഷെ, ശബ്ദം പൊങ്ങിയില്ല. ആ വേദന പോലും ഞാനാസ്വദിക്കുകയായിരുന്നു. എന്റെ ഒരു കൈ അവളുടെ മുടിയിഴകളിലൂടെ എന്തോ പരതിക്കൊണ്ടിരുന്നു. മറ്റേ കൈ ഞാൻ പുറകോട്ട് മടക്കി പുറകിലെ ചുമരിൽ അള്ളിപ്പിടിച്ചു. അവളുടെ മൃദുലമായ കൈ എന്റെ ചന്തികളെ തലോടി. എന്റെ കൃഷ്ണമണികൾ പതിയെ മുകളിലേക്ക് ചലിച്ചു. മുകളിലെ സൺഷെയ്ഡിൽ തട്ടി ചിന്നിച്ചിതറുന്ന മഴത്തുള്ളികളിൽ എന്റെ കണ്ണ് പതിച്ചു. മഴയുടെ കാതടപ്പിക്കുന്ന ശബ്ദത്തിൽ മുങ്ങി അവ്യക്തമായി കേൾക്കുന്ന വാഹനങ്ങളുടെ ഹോണുകൾ. കണ്ണിൽ ഇരുട്ടുകയറി.

രാത്രി. നിശബ്ദത. വിയർപ്പിന്റെ രൂക്ഷമായ ഗന്ധം. വെള്ളത്തിനുള്ളിലെ കാഴ്ച പോലെ അവ്യക്തമായ ചുറ്റുപാടുകൾ. കിതപ്പ്. നിശബ്ദത ഭേദിച്ചുകൊണ്ട് കൊഴുത്ത മാംസപേശികൾ പരസ്പരം മർദ്ദിക്കുന്ന ശബ്ദം. തൊലിപ്പുറത്ത് നഖങ്ങളുരയുന്ന സീൽക്കാരം. പഴയ മരക്കട്ടിലിന്റെ ഇടവിട്ടുള്ള ഞരക്കം. അതിനും മുകളിൽ അവ്യക്തമായി തുടങ്ങി, പിന്നെ ഉയർന്നുവരുന്ന കരച്ചിൽ: “റോണീ… അകത്തൊഴിക്കെടാ… അകത്തൊഴിച്ച് താ… വയറ്റിലുണ്ടാക്കിത്താടാ എനിക്ക്…”

കഴുത്തിന്റെ പുറകിൽ ഒരു വേദന അനുഭവപ്പെടാൻ തുടങ്ങി. ഒപ്പം അരയ്ക്ക് കീഴ്പ്പോട്ട് വെള്ളത്തിൽ മുങ്ങിയതുപോലെ ഒരു തണുപ്പ്. എന്റെ കൃഷ്ണമണികൾ വികസിച്ചു. അസ്വസ്ഥത തോന്നി ഞാൻ താഴേക്ക് നോക്കി. കണ്ണിലെ ഇരുട്ട് പതിയെ നേർത്തുവന്നു. അനുവിന്റെ നാവ് അപ്പോഴും ഷഡ്ഡിക്ക് മുകളിലൂടെ കുണ്ണയെ തലോടുകയാണ്. എനിക്ക് വല്ലാത്തൊരു ഒട്ടൽ അനുഭവപ്പെട്ടു. സൂക്ഷിച്ചുനോക്കിയപ്പോൾ ഷഡ്ഡിയുടെ ഇടയിലൂടെ തുടയിലേക്ക് ഒഴുകുന്ന രണ്ട് തുള്ളി വെള്ളക്കൊഴുപ്പ് കണ്ണിൽപ്പെട്ടു. എനിക്ക് വന്നിരുന്നു.

ഷഡ്ഡിക്കകത്ത് കുണ്ണപ്പാൽ നിറഞ്ഞ് രോമങ്ങളിൽ ഒട്ടിയതാണ് എന്നെ അസ്വസ്ഥനാക്കിയത്. ഞാൻ കണ്ണുകളടച്ചു. എന്തിന്? എന്തിന് ഞാൻ അവളെയോർത്തു? വല്ലാത്തൊരു കുറ്റബോധം എന്റെയുള്ളിൽ നിറഞ്ഞു. താഴെ അനുവിന്റെ കൈകൾ വികാരപാരവശ്യത്തോടെ എന്നെ തലോടുന്നത് ഞാനറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്റെ ഉള്ള് നീറി. കണ്ണ് നിറയുന്നത് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഞാൻ രണ്ട് കൈകളും കൊണ്ട് അനുവിനെ പിടിച്ച് പൊക്കി. ചോദ്യങ്ങൾക്ക് ഇട കൊടുക്കാതെ ഞാനവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. അണപൊട്ടിയ സങ്കടത്തോടെ ഞാനവളുടെ തോളിൽ തലചായ്ച്ചു. കാര്യമറിയാതെ എന്റെ കരവലയത്തിൽ കിടന്നുകൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു:

എന്താടാ, എന്തുപറ്റി?