ഹരികാണ്ഡം 6 [സീയാൻ രവി] 361

കളയണോടാ, അവൾ ഊമ്പാൻ റെഡിയായി വന്നു. ഞാനവളെ ഊമ്പാൻ വിടാതെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് അവിടെ കിടത്തി. കളയാൻ തോന്നിയില്ല, കുണ്ണയങ്ങ് തന്നെ ചെറുതായി.

ആരായിരുന്നെടീ നാലാമൻ, ഞാൻ ചോദിച്ചു, അത് നീയറിയണ്ട ഹരീ, അതൊരു രഹസ്യമായിട്ട് ഇരിക്കുന്നതാ, അങ്ങിനെ തന്നെ ഇരുന്നോട്ടെ അവൾ അങ്ങിനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ പിന്നെ ഞാൻ നിർബന്ധിക്കാൻ പോയില്ല. അല്പം കഴിഞ്ഞ് ഞങ്ങൾ എഴുന്നേറ്റ് ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ ഇട്ട് റെഡിയായി. പുറത്തിരിരുന്നു അൽപനേരം, അവൾ ചായ ഉണ്ടാക്കിത്തന്നു. അപ്പോഴേക്കും സാവിത്രിയമ്മ വന്നു, വന്നതും പോയതിൻ്റെ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ പറഞ്ഞു.

വനജ വിവരിച്ചത് കൊണ്ടായിരിക്കണം സാവിത്രിയമ്മ അടുത്തിരുന്ന് സംസാരിക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് കമ്പിയടിച്ചു. ഞാൻ ഇറങ്ങാൻ നേരം അവളെൻ്റെ അടുത്ത് വന്നിട്ട് പറഞ്ഞു, ഞാൻ പറഞ്ഞതൊക്കെ ശെരി, പക്ഷെ ഇതൊന്നും ഞാൻ നിന്നോട് പറഞ്ഞെന്ന് അമ്മക്കറിയില്ല. നീയും ഒന്നും ഭാവിക്കരുത്, ഞാൻ തലയാട്ടി. തലക്കൊരു പെരുപ്പ്, സ്കൂട്ടർ എടുത്ത് പുറത്തേക്കിറങ്ങി. വീട്ടിൽ എത്തിയപ്പോൾ തന്നെ ഒന്ന് കുളിച്ചു. വെറുതെ കിടന്നതും ഉറങ്ങിപ്പോയി, വൈകിട്ട് ചേച്ചി ഊണ് കഴിക്കാൻ വിളിക്കുമ്പോഴാണ് കണ്ണ് തുറന്നത്, കഴിച്ചിട്ട് വീണ്ടും വന്നു കിടന്നുറങ്ങി.

പിറ്റേന്ന് സ്കൂളിൽ, വനജ കൂടുതൽ ഉഷാറായിരുന്നു. ഇടക്കൊരു ചാൻസ് കിട്ടിയപ്പോൾ ആ ചന്തികളെ ഒന്നമർത്തി വിട്ടു. ഉച്ചയായപ്പോഴാണ് ഓർത്തത് ആലീസിനെ കാണണമല്ലോ എന്ന്. സമയമായതും പെട്ടെന്ന് ഇറങ്ങി കടയിലേക്ക് നടന്നു. കടയിൽ ആരുമില്ലായിരുന്നു, മാത്യൂസ് മാർക്കറ്റിൽ പോയിരിക്കണം, എന്നെ കണ്ടതും ആലീസ് ചിരിച്ചു. ഞാൻ അകത്തു കയറിയതും പുറകോട്ട് പോക്കലാണ് അവൾ കൈ കാണിച്ചു. അല്പം കഴിഞ്ഞിട്ടാണവൾ അകത്തേക്ക് വന്നത്.

വന്നതും എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് എനിക്കുമ്മകൾ തന്നു. ഞാനാ ചുണ്ടുകളെ ഒന്ന് കടിചീമ്പി. അവൾ നാക്കെൻ്റെ വായിലേക്ക് തള്ളിത്തന്നു. ഞാനാ മുലയിൽ ഒന്ന് അമർത്തിപ്പിടിച്ചു. അല്പം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആലീസ് അല്പം മാറിയിട്ട് എൻ്റെ കയ്യെടുത്ത് അവളുടെ വയറിൽ വെച്ചു. ഞാൻ ഒന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ അവൾ പറഞ്ഞു, നീ എനിക്കത് സാധിച്ചു തന്നു ഹരീ, ഞാൻ പ്രെഗ്നൻ്റ് ആണ്.

ഞാൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി ആ ചാക്കിലേക്ക് ചാരി നിന്നുപോയി. അപ്പോൾ അതാണ് അവൾ സമയം വെച്ച റിസ്കെടുത്ത് എന്നെ വിളിച്ചത്. ആലീസ് പറഞ്ഞു, ഇത് നമ്മുടെ രഹസ്യം, പതിമൂന്നു കൊല്ലത്തെ കാത്തിരുപ്പാ നീ തീർത്തു തന്നത്. ജീവിതകാലം മുഴുവൻ ഞാൻ നിനക്ക് കടപ്പെട്ടിരിക്കും, പറഞ്ഞു തീർന്നതും അവൾ കരഞ്ഞു പോയി. ഞാൻ ആലീസിനെ ചേർത്ത് നിർത്തി ആശ്വസിപ്പിച്ചു. എന്താ പറയണ്ടേ എന്നൊരു പിടിയില്ലാത്തതു കൊണ്ട് ഒന്നും പറയാൻ പോയില്ല.

കുറെ നേരം കെട്ടിപ്പിടിച്ചിരുന്നിട്ടവൾ പറഞ്ഞു, ഇനി കൊച്ചുണ്ടാവുന്ന വരെ കൊച്ചിൻ്റെ അപ്പന് ഒന്നും കിട്ടില്ല, അത് കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ പലിശ ചേർത്ത് തരുന്നുണ്ട്, പറഞ്ഞിട്ട് അവൾ വീണ്ടും എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. ഞാൻ പറഞ്ഞു, ഞാൻ ചേർത്ത് വെക്കുന്നുണ്ട്, പലിശക്കണക്ക്. എന്തായാലും അവളുടെ സന്തോഷം നിറഞ്ഞ മുഖം കണ്ടിട്ട് എനിക്കും സന്തോഷമായി.

എല്ലാരോടും പറഞ്ഞോ ഞാൻ ചോദിച്ചു, വീട്ടുകാർക്കൊക്കെ അറിയാം, മാത്യൂസച്ചായൻ ഭയങ്കര ഹാപ്പിയാണ്, ഇന്നലെയാ ഡോക്ടറെ കണ്ടേ, എനിക്ക് ബെഡ് റെസ്‌റ് പറഞ്ഞേക്കുവാ, രണ്ടു മാസം കൂടി കഴിഞ്ഞിട്ടേ എല്ലാരോടും