ഹരികാണ്ഡം 6 [സീയാൻ രവി] 361

പറയുന്നൊള്ളൂ അവൾ പറഞ്ഞു നിർത്തിയിട്ട എന്നെ ഒന്ന് ആഞ്ഞു കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. ഹരീ, നാളെ തൊട്ട് ഞാൻ കടയിൽ ഉണ്ടാകില്ല. രണ്ടു മാസം എൻ്റെ വീട്ടിൽ പോയി നില്ക്കാൻ പോവാ, അപ്പൊ അത് കഴിഞ്ഞേ ഇനി നമ്മൾ കാണൂ. വല്ലാത്ത വിഷമം വന്നെകിലും ഞാൻ പറഞ്ഞു, അതാ നല്ലത്, ഇപ്പൊ നല്ല കെയർ ചെയ്യേണ്ടതല്ലേ, ഞാൻ കൈ നീട്ടി ആ വയറിൽ ഒന്ന് കൂടി തൊട്ടു.

എന്തോ ഒരു വികാരം, പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ വയ്യാത്തത്, ഞാൻ മുട്ടുകുത്തി ആലീസിൻ്റെ വയറിൽ ഒന്നുമ്മ വെച്ചു. അവൾ എൻ്റെ തലയിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു, നിൻ്റെ കുഞ്ഞിനെ ഞാൻ പൊന്നു പോലെ നോക്കിക്കോളാടാ, നിന്നെപ്പോലെ ഒരു ആണ്കുട്ടിയിരിക്കും മിക്കവാറും. ഞാൻ തലയുയർത്തി അവളെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

എഴുന്നേറ്റ് വീണ്ടുമവളെ എൻ്റെ കൈവലയത്തിലൊതുക്കി, പറ്റിച്ചേർന്ന് അങ്ങിനെ നിന്നു കുറെ നേരം, ചുണ്ടിലും മുഖത്തും ഉമ്മ വെച്ചു, അവളെനിക്കും കുറെ ഉമ്മകൾ തന്നു. നീ പോക്കോടാ ഹരീ, ചിലപ്പോ ചേട്ടൻ നേരത്തെ വരും. ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല, ഒന്നുകൂടി പുണർന്ന് അവൾ അകത്തേക്ക് പോയി, പുറകെ ഞാനും, പിന്നെ ആലീസിനോട് യാത്ര പറഞ്ഞ് പുറത്തേക്കിറങ്ങി.

ഞാൻ ഒരച്ഛൻ ആകാൻ പോകുന്നു, എനിക്ക് ചിരിയും കരച്ചിലും ഒരുമിച്ച് വന്നു. വീട്ടിലേക്ക് പോയില്ല, കോയക്കുട്ടീടെ കടയിൽ ചെന്നിരുന്നു. സിഗരെറ്റ് രണ്ടെണ്ണം തീർന്നപ്പോൾ രണ്ടു പെഗ് അടിക്കണമെന്ന് തോന്നി, ആദ്യം വന്ന ബസിന് കൈ കാട്ടി ടൗണിൽ പോയി, ഒരു ബാറിൽ കയറി രണ്ടു പെഗ് വാങ്ങിക്കഴിച്ചു. മനസ്സ് ഒന്ന് ശാന്തമായപ്പോൾ ആലോചിച്ചു, ഞാൻ എന്തിനാണ് വിഷമിക്കുന്നത്, ആലീസിന് ഒരു കുഞ്ഞിനെ വേണമായിരുന്നു, ഞാൻ അതിന് ഒരു നിമിത്തമായി, അല്ല അവൾ എന്നെ ഉപയോഗിച്ചു എന്നുള്ളതാകും ശെരി, എന്തായാലും ആ കുഞ്ഞിനെ അവർ പൊന്നുപോലെ നോക്കിക്കൊള്ളും.

രണ്ടു പെഗ് കൂടി വരുത്തിച്ചു, റമ്മിന് നല്ല കിക്ക്‌, തലക്ക് പിടിച്ചത് പോലെ, എങ്ങിനെ വീട്ടിൽ പോകും, ബിൽ തീർത്ത് പുറത്തിറങ്ങി ബസ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് നടന്നു. എന്തായാലും ബസ് പിടിക്കുവല്ലേ അപ്പോപ്പിന്നെ രണ്ടെണ്ണം കൂടി കഴിച്ചാലോ, ആലോചന തീരുന്നതിനു മുമ്പേ കാലുകൾ തിരിച്ചു നടന്നു തുടങ്ങി ബാറിലേക്ക്. രണ്ടാം ഇന്നിഗ്‌സിൽ എത്ര ആയെന്ന് നിശ്ചയമില്ല. മതി എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ കാശും കൊടുത്ത് ഇറങ്ങി പുറത്തു വന്നു. ആദ്യം കണ്ട ഓട്ടോയിലേക്ക് വീണിട്ട് സ്ഥലം പറഞ്ഞു.

വീട്ടിൽ ചെല്ലുമ്പോൾ പുറത്തൊന്നും ലൈറ്റില്ല, അല്പം ആടുന്നുണ്ടോ എന്നൊരു സംശയം, എന്തായാലും തപ്പിപ്പിടിച്ച് റൂമിൽ വന്നു, തുണി പോലും മാറാതെ കട്ടിലിലേക്ക് വീഴുകയായിരുന്നു.

രണ്ടു ദിവസങ്ങൾ കണ്ണടച്ച് തുറക്കും പോലെ കടന്നു പോയി, ആലീസില്ലാത്തതിനാൽ വൈകിട്ട് കടയിലേക്ക് പോയില്ല, എന്തോ ഒരു വിഷമം പോലെ, അവളെ ഒന്ന് കാണണമെന്ന് തോന്നിയെങ്കിലും മനസ്സിനെ ശാസിച്ചു നിർത്തി.

പിന്നെയുമൊരു ആഴ്ചാവസാനം. ശെനിയാഴ്ച രാവിലെ കണി കണ്ടത് അഞ്ജനയെയാണ്. അവൾ റൂമിൻ്റെ വെളിയിലെ കസേരയിൽ ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ എഴുന്നേറ്റ് കുളിച്ച് പ്രഭാതകൃത്യങ്ങളൊക്കെ കഴിഞ്ഞാണ് വാതിൽ തുറന്നത്, പത്തു മണി എങ്കിലും ആയിക്കാണും ഞാൻ പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോൾ, അപ്പോഴാണ് കണ്ടത് പുറത്തിരിക്കുന്ന അഞ്ജനയെ.