നിലാവിൽ വിരിഞ്ഞ പാരിജാതം [Smitha] 404

അവളുടെ കൈയുടെ മേലുള്ള അവന്റെ പിടി മുറുകി.

കൈയുടെ ചൂടും.

“എത്ര നോക്കിയാലും കൊതി മാറില്ല, മാം…”

അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി ശരത്ത് പറഞ്ഞു.

“അതുപോലെ ഈ രൂപം എന്റെ ചോരേൽ പിടിച്ചു കഴിഞ്ഞു…”

അവനെ ഒന്നമർത്തി ചുംബിക്കണമെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി.

“മോന്റെ നോട്ടം കണ്ട് കണ്ട് എനിക്കാണേൽ നീക്കാനും മേല ഇരിക്കാനും മേലാത്ത് ഒരവസ്ഥ വന്നു..ശരിക്കും കണ്ണുകൊണ്ട് കുത്തിക്കീറുന്നത് പോലെ … അങ്ങനെയല്ലേ എന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നേ!”

ശരത്ത് അൽപ്പം കൂടി അവളിലേക്ക് അമർന്നിരുന്നു.

അവളുടെ ദേഹത്തിന്റെ മൃദുത്വവും ചൂടുമറിഞ്ഞു.

“എങ്ങനെ നോക്കാതിരിക്കും…? മാമിൻറെ കണ്ണുകൾ എന്നെയും കൊത്തിവലിക്കുവല്ലാരുന്നോ?”

ജെന്നിഫറിന്റെ അധരം നനഞ്ഞു.

“അതിന് നീയെന്റെ മുഖത്തോ കണ്ണിലോ മാത്രമല്ലല്ലോ നോക്കിയേ?”

അവന്റെ മുഖത്തോട് മുഖമടുപ്പിച്ച് പിടിച്ച് ജെന്നിഫർ പറഞ്ഞു.

ശരത്തിന്റെ ശ്വാസം ഉന്മത്തമായി. ഞരമ്പുകൾ ഉഷ്ണനൃത്തത്തിലുണർന്നു.
“പിന്നെ എവിടെയാ?”

അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ തീപ്പാമ്പിഴയുന്നത് അവൻ കണ്ടു. അവൾ ലജ്ജയോടെ പുഞ്ചിരിച്ചു.

“നോക്കിയത് നീയല്ലേ? നിനക്കറിയില്ലേ?”

അവൾ ചോദിച്ചു.

“എനിക്ക് ഓർമ്മയില്ല..ഒന്ന് പറയാമോ മാഡം?”

അതിമനോഹരമായ ലജ്ജയുടെ ദീപനാളങ്ങൾ അവളുടെ മുഖത്ത് പ്രകാശം നിറച്ചു. അവൾ ഇടത് കൈകൊണ്ട് മുഖം പാതി മറച്ചു.

“പോടാ…”

അവൾ പറഞ്ഞു.

ശരത്ത് ചുറ്റും നോക്കി. പിന്നെ അവളെയും. കയ്യുയർത്തി അവൻ അവളുടെ മാറിടത്തിന് നേരെ കൊണ്ടുവന്നു. അവൾ അവന്റെ കൈയ്യുടെ ചലനത്തിലേക്ക് നോക്കി കാത്തിരുന്നു.

“ഇവിടെയാണോ?”

അടുത്ത നിമിഷം അവന്റെ കൈ വികാരംകൊണ്ട് ഉയർന്നു താഴ്ന്ന അവളുടെ മാറിടത്തിൽ അമർന്നു.

“ഇവിടെയാണോ നോക്കിയേ?”

The Author

smitha

ജബ് കിസി കേ ദില്‍ തരഫ് ജുക്നേ ലഗേ... ബാത്ത് ആകര്‍ ജുബാ തക് രുകനേ ലഗേ... ആംഖോ ആംഖോ മേ ഇകരാര് ഹോനേ ലഗേ... ബോല്‍ ദോ അഗര്‍ തുംഹേ പ്യാര് ഹോനേ ലഗേ...

162 Comments

  1. സ്മിതക്കുട്ടി എപ്പഴാ കേട്ടോ വായിക്കാൻ നേരം കിട്ടിയത് .ഒരു പ്രണയവും കാമവും കലർന്ന ഒരു കെമിസ്ട്രി രൂപപ്പെടുത്താൻ തനിക്ക് കഴിഞ്ഞു വെരി ഗുഡ്.
    ആ രാത്രിയുടെ യാമങ്ങൾ അവസാനിക്കരുതെ എന്ന് തോന്നി.

  2. ‘ ചിത്രശലഭത്തിന്മേൽ നാവു കൊണ്ടു ചിത്രം വരച്ചു എന്നു വർണ്ണിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു’

    ഇത് എന്നെ ഉദ്ദേശിച്ചു താങ്ങിയതാണ്…
    എന്നെ തന്നേ ഉദ്ദേശിച്ചാണ്…
    എന്നെ മാത്രം ഉദ്ദേശിച്ചാണ്…

    അടുത്ത വാവിനു മുമ്പ് ഇതിനു പ്രതികാരം ചെയ്തിരിക്കും ഞാൻ…

    1. ഹഹഹ ….

      അയ്യോ …അല്ല …!! അല്ലേ അല്ല…!!!

      രണ്ടുപക്ഷങ്ങളെയും നോക്കണം.
      രണ്ടുപക്ഷങ്ങളോടും സ്നേഹവും കൂട്ടും കൂടണം.
      അതൊരു പ്രതിസന്ധിയല്ലെ?
      അതൊന്ന് ബ്രാക്കറ്റ് ചെയ്ത് എഴുതിയെന്നേയുള്ളൂ.

      പ്രത്യേകിച്ചും ഞാനൊക്കെ സലാം ചെയ്യുന്ന അപരൻ ചേട്ടനോടോ? ഒരിക്കലും ഇല്ല.

      സാരംഗ്കോടിലെ കഥയൊക്കെ വായിച്ച് വട്ടടിച്ച് നിൽക്കുന്ന ഈ സമയം പ്രത്യേകിച്ചും!!

Comments are closed.