ജെന്നിഫർ അധരം കടിച്ചമർത്തി അവനെ നോക്കി. അവളുടെ തരളമിഴികൾ കൂമ്പിയടഞ്ഞു.
അവന്റെ കൈ സാരിക്ക് പുറത്തുകൂടി അവളുടെ ത്രസിക്കുന്ന മാറിടത്തെ തലോടി. സാരിക്ക് മുകളിലൂടെയാണെങ്കിൽപ്പോലും കല്ലിച്ചു ദൃഢമാകുന്ന മുലക്കണ്ണുകളെ അവന്റെ വിരലുകൾ തൊട്ടു.
“ഇവിടെയാണോ മാം?”
സാരിക്ക് പുറത്ത് കൂടി അവളുടെ മുലകളെ കശക്കിയമർത്തിക്കൊണ്ട് അവൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
ഒരു തവണ കൂടി അവൻ അവളുടെ മുലകളെ കശക്കി ഞെരിച്ചു. പിന്നെ കയ്യെടുക്കാൻ തുടങ്ങി.
“വേണ്ട..”
പിൻവലിക്കാൻ തുടങ്ങിയ അവന്റെ കൈത്തലത്തിന്മേൽ സ്വന്തം കൈപ്പടം വെച്ച് ജെന്നിഫർ അമർത്തി.
“അവിടെയിരുന്നോട്ടെ…”
അവൻ വിശ്വാസം വരാതെ അവളെ നോക്കി.
അവൾ തലകുലുക്കി.
“ഒരുപാട് കൊതിച്ചതല്ലേ? അല്ലേ? അതുകൊണ്ടല്ലേ അന്ന് ബസ്സിൽ…?”
“ഓഹ്!”
അവളുടെ വാക്കുകളെ അവിശ്വസനീയത കലർത്തിയ ഭാവം നിറച്ച് അവൻ നോക്കി.
“കൈ അവിടെയാണേലും കണ്ണ് ചുറ്റും വേണം കേട്ടോ…”
അവൾ ഓർമ്മിപ്പിച്ചു.
അവൻ തല കുലുക്കി.
“ഞാൻ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നപ്പം മാമിനും വല്ലാതായിന്നല്ലേ പറഞ്ഞെ?”
അവൻ ചോദിച്ചു.
“പിന്നില്ലേ!”
അവൾ പറഞ്ഞു.
“എല്ലാടവും ചൂട് പിടിച്ച് പൊള്ളുവാരുന്നു മോനൂ …”
“ഇത് അപ്പോൾ കൂർത്ത് വന്നാരുന്നോ?”
മുലക്കണ്ണുകളിൽ ഞരടി അവൻ ചോദിച്ചു.
ഇത്തവണയും അവൾ ലജ്ജയാൽ കൈത്തലം കൊണ്ട് മുഖം പാതി മറച്ചു.
“ശ്യോ!”
സ്മിതക്കുട്ടി എപ്പഴാ കേട്ടോ വായിക്കാൻ നേരം കിട്ടിയത് .ഒരു പ്രണയവും കാമവും കലർന്ന ഒരു കെമിസ്ട്രി രൂപപ്പെടുത്താൻ തനിക്ക് കഴിഞ്ഞു വെരി ഗുഡ്.
ആ രാത്രിയുടെ യാമങ്ങൾ അവസാനിക്കരുതെ എന്ന് തോന്നി.
‘ ചിത്രശലഭത്തിന്മേൽ നാവു കൊണ്ടു ചിത്രം വരച്ചു എന്നു വർണ്ണിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു’
ഇത് എന്നെ ഉദ്ദേശിച്ചു താങ്ങിയതാണ്…
എന്നെ തന്നേ ഉദ്ദേശിച്ചാണ്…
എന്നെ മാത്രം ഉദ്ദേശിച്ചാണ്…
അടുത്ത വാവിനു മുമ്പ് ഇതിനു പ്രതികാരം ചെയ്തിരിക്കും ഞാൻ…
ഹഹഹ ….
അയ്യോ …അല്ല …!! അല്ലേ അല്ല…!!!
രണ്ടുപക്ഷങ്ങളെയും നോക്കണം.
രണ്ടുപക്ഷങ്ങളോടും സ്നേഹവും കൂട്ടും കൂടണം.
അതൊരു പ്രതിസന്ധിയല്ലെ?
അതൊന്ന് ബ്രാക്കറ്റ് ചെയ്ത് എഴുതിയെന്നേയുള്ളൂ.
പ്രത്യേകിച്ചും ഞാനൊക്കെ സലാം ചെയ്യുന്ന അപരൻ ചേട്ടനോടോ? ഒരിക്കലും ഇല്ല.
സാരംഗ്കോടിലെ കഥയൊക്കെ വായിച്ച് വട്ടടിച്ച് നിൽക്കുന്ന ഈ സമയം പ്രത്യേകിച്ചും!!