നിലാവിൽ വിരിഞ്ഞ പാരിജാതം [Smitha] 423

അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു.

“കൂർത്ത് മുഴുത്ത് ഇട്ടേക്കുന്നതൊക്കെ പൊട്ടിക്കീറിപ്പോകാൻ തുടങ്ങുന്നപോലെ തോന്നി…”

“എന്ത് ഇട്ടേക്കുന്നത്?”

മുലകൾ വീണ്ടും ദൃഢമായി കശക്കി അവൻ ചോദിച്ചു.

“മോനിപ്പം പിടിച്ചിരിക്കുന്നിടത്ത് സാധാരണ എന്തൊക്കെയാ പെണ്ണുങ്ങൾ ഇടുന്നെ?”

“എനിക്കറിയില്ല..”

അവൻ ചിരിച്ചു.

“ഞാൻ പെണ്ണല്ലല്ലോ..”

“പോടാ ഒന്ന്..”

അവൾ ചിരിച്ചു.

“ബ്രാ..ബ്ലൗസ്…”

അവൾ മടിച്ച് മടിച്ച് പറഞ്ഞു.

“ബ്രാ പൊട്ടിക്കീറുന്ന രീതീല് മാമിന്റെ …മാമിന്റെ മുല കൂർത്ത് വന്നാരുന്നോ?”

“എന്റെ മോനൂ..”

അവന്റെ തുടയിലേക്ക് കൈത്തലം വെച്ചുകൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.

“എങ്ങനെയാ പറയ്യാ എന്നറിയില്ല…പറഞ്ഞ് ഫലിപ്പിക്കാനൊന്നും എനിക്ക് വയ്യ…എന്റെ ബോഡി അതുപോലെ മുമ്പ് അത്ര ചൂടായിട്ടില്ല…മേലൊക്കെ എന്താ പറയ്യാ വല്ലാതങ്ങ് കഴച്ച് പൊട്ടുന്ന ഒരു ഫീൽ…”

ശരത്ത് മുലകൾ ശരിക്ക് ഞരിച്ചു. ജെന്നിഫർ ചുറ്റും നോക്കി. ബസ്സിൽ ഇരുട്ട് വീണിരുന്നു.അരണ്ട വെളിച്ചമേയുള്ളൂ. മിക്കവാറും എല്ലാവരും ഉറക്കം പിടിച്ചു എന്ന് തോന്നുന്നു. ചിലർ ഹെഡ്ഫോൺ വെച്ച് മൊബൈൽ നോക്കുന്നുണ്ട്.

“മാമിന് അപ്പോൾ നനഞ്ഞില്ലേ?”

അവൻ പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു. ആ നിമിഷം തന്നെ തുടയിലിരുന്ന അവളുടെ കത്തലമെടുത്ത് അവൻ തന്റെ അരക്കെട്ടിൽ ജീൻസിന്റെ മുമ്പിലെ മഴയിൽ അമർത്തി വെച്ചു.

“എന്തായിത്?”

അവന്റെ അരക്കെട്ടിലെ മുഴപ്പിൽ കൈത്തലമമർത്തി അവൾ ചോദിച്ചു.

“അകത്ത് ഞെരിഞ്ഞ് ഇങ്ങനെ ഇരുന്നാൽ ഇത് ഒടിഞ്ഞുപോകില്ലേ മോനൂ…?”

“വേറെ നിവൃത്തിയില്ലല്ലോ…”

അവൻ പുഞ്ചിരിച്ചു. അവളും.

“ഞാൻ ചോദിച്ചത് മാം കേട്ടോ?”

“എന്താ?”

The Author

smitha

ജബ് കിസി കേ ദില്‍ തരഫ് ജുക്നേ ലഗേ... ബാത്ത് ആകര്‍ ജുബാ തക് രുകനേ ലഗേ... ആംഖോ ആംഖോ മേ ഇകരാര് ഹോനേ ലഗേ... ബോല്‍ ദോ അഗര്‍ തുംഹേ പ്യാര് ഹോനേ ലഗേ...

162 Comments

  1. സ്മിതക്കുട്ടി എപ്പഴാ കേട്ടോ വായിക്കാൻ നേരം കിട്ടിയത് .ഒരു പ്രണയവും കാമവും കലർന്ന ഒരു കെമിസ്ട്രി രൂപപ്പെടുത്താൻ തനിക്ക് കഴിഞ്ഞു വെരി ഗുഡ്.
    ആ രാത്രിയുടെ യാമങ്ങൾ അവസാനിക്കരുതെ എന്ന് തോന്നി.

  2. അപരൻ

    ‘ ചിത്രശലഭത്തിന്മേൽ നാവു കൊണ്ടു ചിത്രം വരച്ചു എന്നു വർണ്ണിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു’

    ഇത് എന്നെ ഉദ്ദേശിച്ചു താങ്ങിയതാണ്…
    എന്നെ തന്നേ ഉദ്ദേശിച്ചാണ്…
    എന്നെ മാത്രം ഉദ്ദേശിച്ചാണ്…

    അടുത്ത വാവിനു മുമ്പ് ഇതിനു പ്രതികാരം ചെയ്തിരിക്കും ഞാൻ…

    1. ഹഹഹ ….

      അയ്യോ …അല്ല …!! അല്ലേ അല്ല…!!!

      രണ്ടുപക്ഷങ്ങളെയും നോക്കണം.
      രണ്ടുപക്ഷങ്ങളോടും സ്നേഹവും കൂട്ടും കൂടണം.
      അതൊരു പ്രതിസന്ധിയല്ലെ?
      അതൊന്ന് ബ്രാക്കറ്റ് ചെയ്ത് എഴുതിയെന്നേയുള്ളൂ.

      പ്രത്യേകിച്ചും ഞാനൊക്കെ സലാം ചെയ്യുന്ന അപരൻ ചേട്ടനോടോ? ഒരിക്കലും ഇല്ല.

      സാരംഗ്കോടിലെ കഥയൊക്കെ വായിച്ച് വട്ടടിച്ച് നിൽക്കുന്ന ഈ സമയം പ്രത്യേകിച്ചും!!

Comments are closed.