തടിയുണ്ടെങ്കിലും നല്ല ഒതുങ്ങിയ അരക്കെട്ടാണവളുടേത്. അരക്കെട്ടിന് താഴെ ഇരുവശത്തേക്കും ഉരുണ്ട് പരന്നു കിടക്കുന്ന മുഴുത്ത നിതംബവും പൈജാമയ്ക്കുള്ളിൽ ഇറുകിക്കിടക്കുന്ന തടിച്ചു കൊഴുത്ത തുടകളുടെ ഔട്ട് ലൈനും ഇക്രമറിയാതെ അർജ്ജുൻ കണ്ണുകൾ നിറച്ച് നോക്കിയാസ്വദിച്ചു.
റഹീബയ്ക്ക് നല്ല ഉയരമുണ്ട്. തടിച്ചിട്ടല്ല. എങ്കിലും മാറിടവും നിതംബവും അരക്കെട്ടുമൊക്കെ ആണുങ്ങളുടെ ഞരമ്പുകളെ തരിപ്പിക്കും.
“നാണമില്ലേ രണ്ടിനും?”
ഇക്രം അവരോട് കയർത്തു.
“ഒരാൾ വന്നു നിൽക്കുമ്പോൾ ദേഹത്ത് ചുനരിയൊന്നുമിടാതെ?”
ഷാളിന് ഉർദുവിൽ ചുനരിയെന്നാണ് പറയുക.
“ഭായ്ജാൻറ്റെ സുഹൃത്തല്ലേ? അപരിചിതൻ ഒന്നുമല്ലല്ലോ…”
മണികിലുങ്ങുന്ന സ്വരത്തിൽ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ആസ്മ പറഞ്ഞു.
“ഓക്കേ..ഓക്കേ…”
ഗൗരവം വിടാതെ ഇക്രം പറഞ്ഞു.
“ഇതെന്റെ ഏറ്റവും അടുത്ത കൂട്ടുകാരനാ…വേഗം നാസ്തയൊക്കെ റെഡിയാക്ക് ..കുറവൊന്നും വരുത്തരുത്…”
“ഇല്ല…”
ആസ്മ പിന്നെയും ചിരിച്ചു.
“കുറവൊന്നും വരുത്തില്ല…”
“നീ ഇവിടെ നിലക്ക് കേട്ടോ…പെട്ടെന്നൊന്നും പോയേക്കരുത്…”
അർജ്ജുന്റെ നേരെ നോക്കി പറഞ്ഞിട്ട് ഇക്രാം പെട്ടെന്ന് പുറത്തേക്ക് പോയി.
“വാ…”
ആസ്മ അർജ്ജുനെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
ചിത്രപ്പണികൾ കൊണ്ടലങ്കരിച്ച ചുമരുകൾക്കിടയിലൂടെ അയാൾ അവരെ പിന്തുടർന്ന് നടന്നു.
“ഞങ്ങൾ ചുനരിയിടെണ്ട ആവശ്യമുണ്ടോ?”
മുമ്പോട്ട് നടക്കുന്നതിനിടയിൽ തിരിഞ്ഞ് നിന്ന് അർജ്ജുന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ആസ്മ കുലുങ്ങി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“ശ്യേ…എന്താ ഇത് ബാബി?”
റഹീബ വല്ലായ്മയോടെ ആസ്മയോട് ചോദിച്ചു.
“ഇക്രം ഭായിയുടെ കൂട്ടുകാരനല്ലേ? എന്നിട്ട് ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണോ സംസാരിക്കുന്നെ?”
“ഇക്രം ഭായിയുടെ കൂട്ടുകാരൻ ഇത്ര സുന്ദരനായാൽ നമ്മൾ പാവം പിടിച്ച പെണ്ണുങ്ങൾ എന്ത് ചെയ്യും റഹീബ?”
ആസ്മ പിന്നെയും ചിരിച്ചു.
“ഒന്നും തോന്നരുത് കേട്ടോ,”
റഹീബ ക്ഷമാപണത്തോടെ അർജ്ജുനോട് പറഞ്ഞു.
