?️ സ്വർഗ്ഗ ദ്വീപ് 11?️ [അതുല്യൻ] 479

“ദൈവമേ . . . . നിങ്ങളെയും . . . . അയാൾ പിടിച്ചോ?.”

“ആദിത്യ.” അവരുടെ എല്ലാം പുറകിൽ നിന്ന് റോക്കിയുടെ ശബ്ദം ആദിത്യൻ കേട്ടു. “ഹേയ്, താങ്കൾക്ക് ഇപ്പോൾ എങ്ങനെ ഉണ്ട് സുഹൃത്തെ?.” അവന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്ന് കൊണ്ട് റോക്കി ചോദിച്ചു.

ആദിത്യൻ അവരുടെ എല്ലാവരുടെയും മുഖത്തേക്ക് മാറി മാറി നോക്കി. ഇവരെല്ലാം എങ്ങനെ ഇവിടെ എത്തി?. എൽദോ എവിടെ പോയി?. ഇവിടെ എന്താണ് സംഭവിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നത്?.

“ഞാൻ പോയി നിങ്ങളുടെ പെങ്ങമ്മാരേയും പ്രിയയെയും കൂട്ടി കൊണ്ട് വന്നു.” റോക്കി ആദിത്യനെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എൽദോ വെളിച്ചം അണച്ചതിന് ശേഷം ടെയിസർ കൊണ്ട് താങ്കൾക്ക് അൻപതിനായിരം വോൾട്ടിന്റെ ഷോക്ക് ആണ് തന്നത്. താങ്കൾക്ക് അത് ഓർമ്മ ഉണ്ടോ?.” റോക്കി അവന്റെ ചുമലിൽ കൈയ് വച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

ആദിത്യൻ തല ആട്ടി. തല ആട്ടിയപ്പോൾ അവന്റെ തലയിലൂടെ ഒരു മിന്നൽ പിണർ കടന്ന് പോയി. ആ വേദനയാൽ ആദിത്യൻ ഒന്ന് മുരണ്ടു. അവൻ കുറച്ച് പ്രാവശ്യം കണ്ണുകൾ ചിമ്മി തുറന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് . . . . എനിക്ക് . . . . ഓർമ്മ ഉണ്ട്.”

“തോക്ക് കൊണ്ട് വെടിവച്ചത് താങ്കൾക്ക് ഓർമ്മ ഉണ്ടോ?.” റോക്കി ആദിത്യന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ഒരു വലിയ ശബ്ദം. വളരെ വലിയ ശബ്ദം കേട്ടു.” ആദിത്യൻ ഓർത്തെടുത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അത് തന്റെ കൈയ്യിൽ ഇരുന്ന തോക്കിൽ നിന്ന് തന്നെ ആണോ എന്ന് അവന് അറിയില്ലായിരുന്നു.

“അയാൾ താങ്കളെ ടീസർ കൊണ്ട് ഷോക്ക് അടിപ്പിച്ചപ്പോൾ വിരൽ ട്രിഗറിൽ അമർന്നിട്ടുണ്ടാകും. താങ്കൾ ആണ് വെടി വച്ചത് അപ്പോൾ എൽദോ വാതിലിന്റെ മുൻപിൽ തന്നെ നിൽക്കുക ആയിരുന്നു.” റോക്കി അവനോട് പറഞ്ഞു.

“എന്നിട്ട് വെടി ഉണ്ട അയാൾക്ക് കൊണ്ടോ?.” ആദിത്യൻ ഞെട്ടി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. അവന് ഒന്നും ശെരിക്കും മനസ്സിലായില്ല.

“വാതിൽ ഉരുക്ക് കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയത് കൊണ്ട് ഉണ്ട അതിൽ തട്ടി തെറിച്ച് അയാളുടെ കഴുത്തിൽ ആണ് കൊണ്ടത്.” റോക്കി തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ ലയിറ്റുകൾ തെളിച്ചതിന് ശേഷം താങ്കളെ വന്ന് നോക്കി. പിന്നെ എൽദോയെ നോക്കിയപ്പോൾ അയാൾ അവിടെ മരിച്ച് കിടക്കുക ആയിരുന്നു.”

“അപ്പോൾ . . . . അപ്പോൾ അയാൾ . . . . മരിച്ചോ?.” ആദിത്യൻ പെട്ടെന്ന് വിഷമത്തോടെ ചോദിച്ചു. അവൻ അത് വളരെ പതിയെ ആണ് ചോദിച്ചത് എങ്കിലും ആ മുറിയിൽ ഉള്ള എല്ലാവരും അത് കേട്ടു എന്ന് അവന് മനസ്സിലായി. ആദിയ അവന്റെ മുൻപിൽ മുട്ട് കുത്തി ഇരുന്ന് കൊണ്ട് അവന്റെ വലത് കൈയ് അവളുടെ കൈകളിൽ കോരി എടുത്തു. അവൾ ഒരു നനഞ്ഞ തുണി കൊണ്ട് അവന്റെ കൈയ് തുടക്കാൻ തുടങ്ങി. “ഞാൻ . . . . അയാളെ കൊന്നു.” ആദിത്യൻ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞ് തല കുനിച്ച് ഇരുന്നു.

“ആദിത്യ” ആദിയ അവന്റെ മുഖം പിടിച്ച് ഉയർത്തി കൊണ്ട് അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. “ഞാൻ പറയുന്നത് കേൾക്ക്. നീ അല്ല അയാളെ കൊന്നത്. അയാൾ തന്നെ ആണ് അയാളുടെ മരണത്തിന് ഉത്തരവാദി. നീ അറിഞ്ഞ് കൊണ്ട് അല്ല ആ തോക്കിന്റെ കാഞ്ചി വലിച്ചത്.” ആദിയ അവനെ ആശ്വസിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.