വാണം ക്ഷീണമാണുണ്ണി

vaanam ksheenamaanu unni – kambikatha bY :PaAndi.

“പമ്പയിൽ ഇത്രേം ആണേൽ സന്നിധാനത്തു എന്ത് ആരിക്കുമടി”
എവിടുന്നോ കിട്ടിയ ധൈര്യത്തിൽ രേവതിയുടെ കാലിലെ രോമം നോക്കി ചോദിച്ചു.
“പോടാ പട്ടി, വീട്ടിൽ പോയി ചോദിക്കട”
അവളും ശ്വേതയും കൂടെ രൂക്ഷമായി പറഞ്ഞിട്ട് മുന്നോട്ട് നീങ്ങി.

കഷ്ടം, എന്റെയൊരു അവസ്ഥയെ, ആദ്യമായാണ് ഒന്ന് എറിഞ്ഞു നോക്കുന്നത്. അത് മൂഞ്ചി. എന്റെയുള്ളിലെ അപകർഷത വീണ്ടും പതഞ്ഞു പൊങ്ങി. ലൈനിടാൻ നോക്കിയാൽ നമ്മടെ സൗന്ദര്യം വെച്ചു ആരും അടുക്കില്ല, കമ്പി പറച്ചിലെങ്കിലും നടക്കുമെന്ന് കരുതി, യെവിടെന്നു. എന്നെപോലെയുള്ള കാണാൻ ലുക്ക് ഇല്ലാത്തവന്മാർക്ക് ഇതൊന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ലെന്ന് മനസിനെ പറഞ്ഞു സമാധാനിപ്പിച്ചു. പിന്നെ അന്നത്തെഡി ദിവസം ക്ലാസ്സിൽ ഇരിക്കാൻ ഒരു മൂഡും തോന്നിയില്ല. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ രേവു എന്റെ നേരെ വരുന്നു. ദൈവമേ, പണി പാളിയോ, ഇനി ഇവള് വല്ല കംപ്ലൈന്റ്റ് എങ്ങാനും കൊടുത്തോ. ഞാൻ
മുഖം പെട്ടെന്ന് തിരിച്ചു, കയ്യിൽ കിട്ടിയ ടെക്സ്റ്റ്ബുക്ക് എടുത്ത് വായിക്കാൻ തുടങ്ങി.

“എന്നാടാ പെണങ്ങിയോ”

ഞാൻ പന്തം കണ്ട പെരുച്ചാഴിയെ പോലെ തിക്കും പൊക്കും നോക്കി

“ഡാ, നിന്നോട് തന്നെയാ ചോദിച്ചെ, പെണങ്ങിയോ എന്നോട്”

ഹാവൂ, അവള് കലിപ്പിലല്ല, എന്റെ ഹൃദയം ഗിയർ ഡൌൺ ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി

“ഞാനെന്തിനാ പെണങ്ങുന്നേ, നീ അല്ലെ പിണങ്ങിയേ, എന്നേ ചീത്ത വിളിച്ചേ”

അവളൊന്നു ചിരിച്ചു

“അത് പിന്നെ എല്ലാരുടേം മുന്നിൽ വെച്ചു അങ്ങനെ ചോദിച്ചാൽ ആരായാലും ഇങ്ങനെയല്ലേ പറയൂ, നിനക്കു എന്നോട് ഒറ്റക്കു ചോദിച്ചാൽ പോരാരുന്നോ”